.
Ο Νίκος Ζερβός δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, είναι ο άνθρωπος που για πολλές δεκαετίες ως σκηνοθέτης και παραγωγός έχει στηλιτεύσει με τον δικό του μοναδικό τρόπο και το σκωπτικό του ύφος, τα κακώς κείμενα της Ελληνικής κοινωνίας, με τρόπο εύπεπτο για τον θεατή αλλά και με ουσία στο βάθος των εικόνων που επιλέγει να στήσει εμπρός στα μάτια του.
Με ταινίες – σταθμούς στο νεότερο ελληνικό cult σινεμά όπως οι «Τηλεκανίβαλοι», το «Γυναίκες δηλητήριο», ο «Δράκουλας των εξαρχείων», την «Σαπουνόπετρα» ή το «Χρήμα στον λαιμό σας» και τώρα τελευταία την νέα του προσπάθεια, την «Λύσσα κακιά», ο Νίκος Ζερβός έχει καταφέρει να γίνει ένας απο τους πλέον αγαπητούς ανθρώπους του χώρου, αφήνοντας το δικό του καλλιτεχνικό στίγμα σε οτι υπογράφει.
Η νέα του σκηνοθετική προσπάθεια έχει τίτλο, «Λύσσα κακιά» και παρακολουθεί την ζωή τριών κοριτσιών τα οποία φοιτούν σε μία σχολή ηθοποιών στην Ελλάδα της κρίσης του 2014 και ενός νεαρού μπάρμαν (Γιώργος Καραμίχος), ενώ θυμίζει αρκετά έντονα τις ταινίες του 80 που αγαπήσαμε όσον αφορά την πλοκή της, όπως το «Γρανίτα απο λεμόνι» ή την κινηματογραφική σειρά «Ρόδα, τσάντα και κοπάνα» ταινίες που κι αυτές με την σειρά τους έγραψαν την δική τους ιστορία με τον δικό τους μοναδικό τρόπο στο νέο Ελληνικό σινεμά, αποτυπώνοντας κάποιες άλλες δεκαετίες της Ελληνικής κοινωνίας πολύ εύστοχα, ταινίες που είτε το θέλουν κάποιοι είτε οχι, έχουν καταστεί πλέον διαχρονικές και πάντα αγαπημένες απο το Ελληνικό κοινό.
Στην ταινία αυτή, ο έρωτας που κατακλύζει πάντα τα νιάτα υπό τις οποιεσδήποτε συνθήκες ζωής, αλλά και τα προβλήματα της νέας γενιάς, μιάς γενιάς υπερκαταναλωτικής με μάλλον χαμένα τα πρώτυπα της, θίγονται αρκετά ζητήματα πολύ εύστοχα με αφορμή το θέμα της ταινίας και έτσι ενώ η ίδια φαίνεται να επικεντρώνεται πολύ συγκεκριμένα κάπου κάνοντας «zoom in» σε συγκεκριμένους χαρακτήρες της μεγάλης μας πόλης, στην ουσία όλο αυτό γίνεται η αφορμή προκειμένου να μιλήσει κάποιος για το τι συμβαίνει πραγματικά σήμερα στην Ελλάδα, αλλά και για το που βαδίζουμε γενικώς ως σύνολο.
Αυτή η σκηνοθετική τεχνική είναι πάντα ένας έξυπνος τρόπος για έξυπνη καταγγελία και προβληματισμό και αποτελεί την δεύτερη ανάγνωση αυτής της προσπάθειας, για τον θεατή.
Εδώ χρειάζεται μία μικρή επισήμανση όμως, η «Λύσσα κακιά» δεν έρχεται να επιβαρύνει τον θεατή περισσότερο απο το όσο ήδη είναι και νιώθει επιβαρυμένος και αυτό είναι το έξυπνο στην προσπάθεια αυτή, δεν έρχεται επίσης να τον προβληματίσει βαρύγδουπα επάνω σε κεντρικά ζητήματα της ζωής, απλώς αφήνει τον καθέναν να σκεφτεί το σήμερα και οτι θέλει γύρω απο αυτό, έχοντας ως βασικό της στόχο να διασκεδάσει ως ένα αντίμετρο στην καθημερινή πίεση που υφίσταται ο άνθρωπος του δυτικού κόσμου των μεγαλουπόλεων, το γέλιο χρησιμοποιείται εδώ ως φάρμακο και ως μορφή αντίστασης ενάντια στην κρίση και τα οικονομικά προβλήματα που απασχολούν τον καθένα μας ξεχωριστά αλλά και όλους μαζί, άσχετα με τις υπόλοιπες αναγνώσεις του έργου, οι οποίες δεν είναι σίγουρα για όλους.
Ο Νίκος Ζερβός μαζί με την εξαιρετική διανομή που έχει πετύχει στην συγκεκριμένη ταινία, καταφέρνει για ακόμα μία φορά τόσο το να μιλήσει έξυπνα για οτι μας απασχολεί γύρω, όσο και να προσφέρει άφθονο γέλιο και στιγμές χαλάρωσης στον κάθε θεατή, αν μία εικόνα ως γνωστόν, έχει την δύναμη χιλιών λέξεων τότε σίγουρα μία ταινία σαν και αυτή έχει την δύναμη εκατομμυρίων, ενώ απευθύνεται σε εκατομμύρια συνανθρώπους που ζούν καθημερινά την αγωνία της επιβίωσης, έτσι για ακόμα μια φορά γίνεται αντιληπτό πως ο τρόπος που κάποιος αντιμετωπίζει την ζωή, είναι πολύ πιο σημαντικός απο τα όποια προβλήματα της.
Την πάντα ανατρεπτική σκηνοθεσία του κ. Ζερβού, πλαισιώνουν άκρως επιτυχημένα ένα αξιολογότατο επιτελείο γνωστών ηθοποιών και συντελεστών, η Ζωή Ζέρβα η οποία είναι και η σεναριογράφος κρατά και τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία, μαζί της η Στέλλα γιαμπουρά σε μία αξιολογότατη ερμηνεία, ενώ η Βίκυ Κουλιανού υποδύεται την αυστηρή καθηγήτρια στην εν λόγω σχολή.
Το αξιολογότατο κάστ πλαισιώνουν επίσης ο συμπρωταγωνιστής Γιώργος Καραμίχος, ο πολύ καλός πάντα σε οτι τον έχω παρακολουθήσει τα τελευταία χρόνια, Τάκης Χρυσικάκος, ενώ συμμετέχει και ως quest star ο πολύ γνωστός και αγαπημένος στο κοινό Γιάννης Ζουγανέλης, ενώ η μουσική που ντύνει εύστοχα την όλη αυτή αξιόλογη προσπάθεια, ανήκει στον Παντελή Αμπάζη.
Το μήνυμα της εν λόγω προσπάθειας ανάμεσα σε τόσα άλλα είναι πως η ζωή πάντα συνεχίζεται και πως μέσα απο όλες τις καταστάσεις ακόμα και τις πλέον δύσκολες μπορεί κάποιος αν το θέλει, να διακρίνει το θετικό, να χαμογελά και να προχωράει στην ζωή του όποια και αν είναι αυτή, θα τολμούσε δε να πεί κανένας, πως η στάση για τα όποια προβλήματα θίγονται μέσα στην ταινία, θυμίζει έντονα εκείνο το ανέκδοτο του αρχαίου πολεμιστή Σπαρτιάτη Διηνέκη όπου όταν ο συμπολεμιστής του παρατήρησε την βροχή απο τα βέλη των Περσών, εκείνος έμεινε στην ιστορία με την απάντηση «καλύτερα, έτσι θα πολεμήσουμε στην σκιά».
Η ζωή μας έιναι η μάχη των μαχών και χρειάζεται το γέλιο και την αλληλεγγύη του ενός για τον άλλον, ως αντίδοτο για να πάμε μπροστά, εύχομαι λοιπόν προσωπικά κάθε καλό σε αυτή την προσπάθεια, την προβολή* της οποίας αναμένουμε σε λίγες εβδομάδες.
* Αυτή την φορά ο Νίκος Ζερβός δεν είναι ο παραγωγός, η παραγωγή ανήκει στον Δημήτρη Γαλανόπουλο, ενώ την διανομή έχει αναλάβει η πολύ δραστήρια FilmBoy Pictures (http://www.filmboy.gr) και η προβολή της ταινίας έχει προγραμματιστεί για τις αρχές του 2015.
ΠΗΓΗ
Ο Νίκος Ζερβός δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, είναι ο άνθρωπος που για πολλές δεκαετίες ως σκηνοθέτης και παραγωγός έχει στηλιτεύσει με τον δικό του μοναδικό τρόπο και το σκωπτικό του ύφος, τα κακώς κείμενα της Ελληνικής κοινωνίας, με τρόπο εύπεπτο για τον θεατή αλλά και με ουσία στο βάθος των εικόνων που επιλέγει να στήσει εμπρός στα μάτια του.
Με ταινίες – σταθμούς στο νεότερο ελληνικό cult σινεμά όπως οι «Τηλεκανίβαλοι», το «Γυναίκες δηλητήριο», ο «Δράκουλας των εξαρχείων», την «Σαπουνόπετρα» ή το «Χρήμα στον λαιμό σας» και τώρα τελευταία την νέα του προσπάθεια, την «Λύσσα κακιά», ο Νίκος Ζερβός έχει καταφέρει να γίνει ένας απο τους πλέον αγαπητούς ανθρώπους του χώρου, αφήνοντας το δικό του καλλιτεχνικό στίγμα σε οτι υπογράφει.
Η νέα του σκηνοθετική προσπάθεια έχει τίτλο, «Λύσσα κακιά» και παρακολουθεί την ζωή τριών κοριτσιών τα οποία φοιτούν σε μία σχολή ηθοποιών στην Ελλάδα της κρίσης του 2014 και ενός νεαρού μπάρμαν (Γιώργος Καραμίχος), ενώ θυμίζει αρκετά έντονα τις ταινίες του 80 που αγαπήσαμε όσον αφορά την πλοκή της, όπως το «Γρανίτα απο λεμόνι» ή την κινηματογραφική σειρά «Ρόδα, τσάντα και κοπάνα» ταινίες που κι αυτές με την σειρά τους έγραψαν την δική τους ιστορία με τον δικό τους μοναδικό τρόπο στο νέο Ελληνικό σινεμά, αποτυπώνοντας κάποιες άλλες δεκαετίες της Ελληνικής κοινωνίας πολύ εύστοχα, ταινίες που είτε το θέλουν κάποιοι είτε οχι, έχουν καταστεί πλέον διαχρονικές και πάντα αγαπημένες απο το Ελληνικό κοινό.
Στην ταινία αυτή, ο έρωτας που κατακλύζει πάντα τα νιάτα υπό τις οποιεσδήποτε συνθήκες ζωής, αλλά και τα προβλήματα της νέας γενιάς, μιάς γενιάς υπερκαταναλωτικής με μάλλον χαμένα τα πρώτυπα της, θίγονται αρκετά ζητήματα πολύ εύστοχα με αφορμή το θέμα της ταινίας και έτσι ενώ η ίδια φαίνεται να επικεντρώνεται πολύ συγκεκριμένα κάπου κάνοντας «zoom in» σε συγκεκριμένους χαρακτήρες της μεγάλης μας πόλης, στην ουσία όλο αυτό γίνεται η αφορμή προκειμένου να μιλήσει κάποιος για το τι συμβαίνει πραγματικά σήμερα στην Ελλάδα, αλλά και για το που βαδίζουμε γενικώς ως σύνολο.
Αυτή η σκηνοθετική τεχνική είναι πάντα ένας έξυπνος τρόπος για έξυπνη καταγγελία και προβληματισμό και αποτελεί την δεύτερη ανάγνωση αυτής της προσπάθειας, για τον θεατή.
Εδώ χρειάζεται μία μικρή επισήμανση όμως, η «Λύσσα κακιά» δεν έρχεται να επιβαρύνει τον θεατή περισσότερο απο το όσο ήδη είναι και νιώθει επιβαρυμένος και αυτό είναι το έξυπνο στην προσπάθεια αυτή, δεν έρχεται επίσης να τον προβληματίσει βαρύγδουπα επάνω σε κεντρικά ζητήματα της ζωής, απλώς αφήνει τον καθέναν να σκεφτεί το σήμερα και οτι θέλει γύρω απο αυτό, έχοντας ως βασικό της στόχο να διασκεδάσει ως ένα αντίμετρο στην καθημερινή πίεση που υφίσταται ο άνθρωπος του δυτικού κόσμου των μεγαλουπόλεων, το γέλιο χρησιμοποιείται εδώ ως φάρμακο και ως μορφή αντίστασης ενάντια στην κρίση και τα οικονομικά προβλήματα που απασχολούν τον καθένα μας ξεχωριστά αλλά και όλους μαζί, άσχετα με τις υπόλοιπες αναγνώσεις του έργου, οι οποίες δεν είναι σίγουρα για όλους.
Ο Νίκος Ζερβός μαζί με την εξαιρετική διανομή που έχει πετύχει στην συγκεκριμένη ταινία, καταφέρνει για ακόμα μία φορά τόσο το να μιλήσει έξυπνα για οτι μας απασχολεί γύρω, όσο και να προσφέρει άφθονο γέλιο και στιγμές χαλάρωσης στον κάθε θεατή, αν μία εικόνα ως γνωστόν, έχει την δύναμη χιλιών λέξεων τότε σίγουρα μία ταινία σαν και αυτή έχει την δύναμη εκατομμυρίων, ενώ απευθύνεται σε εκατομμύρια συνανθρώπους που ζούν καθημερινά την αγωνία της επιβίωσης, έτσι για ακόμα μια φορά γίνεται αντιληπτό πως ο τρόπος που κάποιος αντιμετωπίζει την ζωή, είναι πολύ πιο σημαντικός απο τα όποια προβλήματα της.
Την πάντα ανατρεπτική σκηνοθεσία του κ. Ζερβού, πλαισιώνουν άκρως επιτυχημένα ένα αξιολογότατο επιτελείο γνωστών ηθοποιών και συντελεστών, η Ζωή Ζέρβα η οποία είναι και η σεναριογράφος κρατά και τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία, μαζί της η Στέλλα γιαμπουρά σε μία αξιολογότατη ερμηνεία, ενώ η Βίκυ Κουλιανού υποδύεται την αυστηρή καθηγήτρια στην εν λόγω σχολή.
Το αξιολογότατο κάστ πλαισιώνουν επίσης ο συμπρωταγωνιστής Γιώργος Καραμίχος, ο πολύ καλός πάντα σε οτι τον έχω παρακολουθήσει τα τελευταία χρόνια, Τάκης Χρυσικάκος, ενώ συμμετέχει και ως quest star ο πολύ γνωστός και αγαπημένος στο κοινό Γιάννης Ζουγανέλης, ενώ η μουσική που ντύνει εύστοχα την όλη αυτή αξιόλογη προσπάθεια, ανήκει στον Παντελή Αμπάζη.
Το μήνυμα της εν λόγω προσπάθειας ανάμεσα σε τόσα άλλα είναι πως η ζωή πάντα συνεχίζεται και πως μέσα απο όλες τις καταστάσεις ακόμα και τις πλέον δύσκολες μπορεί κάποιος αν το θέλει, να διακρίνει το θετικό, να χαμογελά και να προχωράει στην ζωή του όποια και αν είναι αυτή, θα τολμούσε δε να πεί κανένας, πως η στάση για τα όποια προβλήματα θίγονται μέσα στην ταινία, θυμίζει έντονα εκείνο το ανέκδοτο του αρχαίου πολεμιστή Σπαρτιάτη Διηνέκη όπου όταν ο συμπολεμιστής του παρατήρησε την βροχή απο τα βέλη των Περσών, εκείνος έμεινε στην ιστορία με την απάντηση «καλύτερα, έτσι θα πολεμήσουμε στην σκιά».
Η ζωή μας έιναι η μάχη των μαχών και χρειάζεται το γέλιο και την αλληλεγγύη του ενός για τον άλλον, ως αντίδοτο για να πάμε μπροστά, εύχομαι λοιπόν προσωπικά κάθε καλό σε αυτή την προσπάθεια, την προβολή* της οποίας αναμένουμε σε λίγες εβδομάδες.
* Αυτή την φορά ο Νίκος Ζερβός δεν είναι ο παραγωγός, η παραγωγή ανήκει στον Δημήτρη Γαλανόπουλο, ενώ την διανομή έχει αναλάβει η πολύ δραστήρια FilmBoy Pictures (http://www.filmboy.gr) και η προβολή της ταινίας έχει προγραμματιστεί για τις αρχές του 2015.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου