Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Το Ευρωπαϊκό "γίγνεσθαι" στην προοπτική μιας νέας οικονομίας

-->
Γράφει ο ΣΤΑΘΗΣ ΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ Την ώρα που ο Ευρωπαϊκός νότος βρίσκεται σε κατάσταση δημοσιονομικού σοκ, σε συνθήκες πρωτόγνωρης μεταπολεμικά ύφεσης(«στέγνωμα» οικονομίας, ανεργία, στασιμοπληθωρισμός, διάλυση του δικτύου κοινωνικής προστασίας κτλ) τα private banking(pb) των μεγάλων επενδυτικών τραπεζών (δηλαδή της «βιομηχανίας» των γνωστών χρηματοοικονομικών «προϊόντων» φούσκας, που το «σκάσιμο» τους έφερε τη κρίση του 2008 ), προτείνουν στους «εκλεκτούς πελάτες» τους,. πώς να επενδύσουν το 2013 !
Μιλάμε δηλαδή, για τους λίγους αδίστακτους νεοκαπιταλιστές(τα γνωστά hedge funds και άλλα περίπλοκα επενδυτικά «σχήματα»), που έχουν συσσωρεύσει στα «ταμεία» τους, μέσα απ' τις αλλεπάλληλες «στοχευμένες» κρίσεις του «συστήματος»,.. το πλούτο της γης !

Και να τι λένε οι άνθρωποι pb της Credit Suisse, απ' το Ελβετικό αυτό «ανάκτορο» του «μινωταύρου» της Wall Street και του City (κάτι σαν αυτό της «Φαιστού», έναντι του κεντρικού της «Κνωσού», τηρουμένων των ιστορικών αναλογιών), στους «γίγαντες» αυτούς του πλούτου («Καθημερινή», 18/11/12) : Ο οικονομικός και χρηματοοικονομικός κόσμος, το 2013, θα εξακολουθήσει να είναι ένας κόσμος αργής ανάκαμψης, πολύ χαμηλών επιτοκίων, με κάποια εμπόδια -λιγότερα από πριν- , όπου μπορούν να έχουν νόημα οι εξής στρατηγικές:


1.Παρά τις μειωμένες αποδόσεις των ομολόγων, το 2012, πράγμα που θα συνεχιστεί και το 2013, να τηρήσουν το χαρτοφυλάκιό τους αυτό, ως πηγή σταθερής ταμειακής ροής, όπως στο παρελθόν με τα μετρητά !
2.Μετά την επανεκλογή Ομπάμα και στα δεδομένα του δημοσιονομικού «ανήφορου» ΗΠΑ και ΕΕ, πιθανολογείται ότι η εισροή κεφαλαίων σε μετοχές(υψηλής μερισματικής απόδοσης) θα αυξηθεί,. όταν οι επενδυτές πειστούν ότι οι αποδόσεις των εταιρικών ομολόγων και των αναδυόμενων αγορών, είναι ίδιες με το 2012 !
3.Έξυπνες αγορές σε ό,τι σπανίζει !

Ο «μινώταυρος» λοιπόν δεν «ψόφησε» ακόμη, μετά το φοβερό «κτύπημα» της κρίσης του 2008, χάρις στις φροντίδες των όπου γης επιβιωσάντων «θεραπαινίδων» του(μείζονες επενδυτικές τράπεζες) και σχεδιάζει νέο «παιγνίδι», σε ένα όμως άγνωστο «έδαφος», που μετά τη κρίση, η παγκοσμιοποίηση «επιφυλάσσει» στους μεγάλους «παίκτες» της ! Θα το «αντέξει» όμως ο βάρια τραυματισμένος «μινώταυρος» ή θα «χαθεί» στην ανυπαρξία των οικονομικών φαινομένων που προκάλεσε ο καπιταλισμός, με την ανάδυση νέων, που θα τον υπερβούν ;

Στην ΕΕ, η Γερμανία, παρά το πανύψηλο χρέος της, φέρεται με αξιόλογο πλεόνασμα στα ταμεία της(το μεγαλύτερο στην ΕΕ), απ' το υστέρημα του χρεοκοπημένου νότου και επομένως μπορεί να ελέγχει την οικονομική λειτουργία της ΕΕ, όχι όμως και τη πολιτική, στη βάση της «φυγόκεντρικής» (εθνοκρατικής) φύσης συμφερόντων των μελών της ! Έτσι τα πράγματα περιπλέκονται επικίνδυνα, προ της έναρξης του νέου «παιγνίου», που όλα δείχνουν να αρχίζει απ' το «γήπεδο» της ΕΕ ! Συνακόλουθα αυτή, θα πρέπει να βρεθεί με «μονταρισμένη» και «προπονημένη» την «ομάδα» της, με ΟΛΑ τα εγγεγραμμένα μέλη της παρόντα ! Ο όποιος «αποκλεισμός» μέλους, συνεπάγεται πρακτικά τον(οικονομικό) υποβιβασμό της, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για το μέλλον, τόσο αυτής όσο και των μελών της!
Η δημοσιονομική «προπόνηση» έχει ήδη ξεκινήσει (με τα περίφημα «μνημόνια» της), «άγρια» και συστηματική, απ' την οποία θα εξαρτηθεί και το τελικό «μοντάρισμα» της «ομάδας» ! Ο μεσογειακός νότος, μετά μία περίοδο τεχνητής ευμάρειας,.απ' την οποία γέμισε το ταμείο του ο αναπτυγμένος βοράς και ειδικότερα ο «Γερμανικός», ασυνήθιστος στη Καρτεσιανή λογική του Γερμανού «προπονητή», δείχνει μετά από διετή έντονη «προπόνηση», να έχει φτάσει στα όρια της κοινωνικής του αντοχής, μέχρι σημείου αποσάρθρωσης (με την ύφεση να επιμένει στο 5 % και την ανεργία στο 30%, περίπου). Η «εποπτεύουσα» αμερικανική αρχή (ΔΝΤ) πιέζει για το τελικό «μοντάρισμα» και τη παράδοση του «γηπέδου», με το χρόνο «προετοιμασίας» να εξαντλείται απειλητικά για όλους.. και με τους μεγάλους «παίκτες» σε κατάσταση νευρικής αδημονίας(η «αρρώστια» του τζόγου)
Οι «εθνικές» αντιστάσεις των κρατών του νότου είναι ακόμη ισχυρές, στη βάση των μεταπολεμικών συμφερόντων, που τις στήριξαν στα τότε «αυτοκρατορικά» δεδομένα των ΗΠΑ ! Επικαλούνται τώρα οι εκπρόσωποί τους, σε κάθε ευκαιρία, απειλές της εθνικής τους «ανεξαρτησίας»(..ανύπαρκτης, επί της ουσίας, στις συνθήκες της μεταπολεμικής περιόδου αμερικανοκρατίας),.. από το «φάντασμα» του Γ΄ Ράιχ, για να ακυρώσουν κάθε προσπάθεια του Γερμανού «προπονητή»που προβάλλεται, από συγκεκριμένα ΜΜΕ, ως Χίτλερ, περίπου!

Αυτός απ' την άλλη, εγκλωβισμένος στη Καρτεσιανή λογική του, προχωρά αργά και μεθοδικά, στις επώδυνες, πλην «δοκιμασμένες», κλασικές μεθόδους, με το αζημίωτο βέβαια(80 δις, μόνο από Ελλάδα), που του δίδαξε ο καπιταλισμός των κρίσεων, για τη προώθηση της ζητούμενης ενοποίησης της ΕΕ (Τραπεζικό Σύστημα, μηχανισμός ανακύκλωσης πλεονασμάτων κτλ ).

Ο ρυθμός προώθησης του «μονταρίσματος» αυτού, συναρτάται εύλογα από το «κατενάτσιο» ιδιωτικοποιήσεων του νότου (απ' το οποίο κάποιοι «εθνικοπατριώτες» εξασφαλίζουν τα τελευταία «ρέστα» τους). και της συνακόλουθης «καθυστέρησης» στο νέο μοίρασμα της ενεργειακής «πίτας» (Αραβική «άνοιξη», αμερικανική «φραγή» σημαντικού μέρους της Ρωσικής ενέργειας, Ιρανικό πρόβλημα), που θα «ενεργοποιήσει» το νέο «παιγνίδι» !

Οι νέες όμως, μετά τη κρίση, συνθήκες της παγκόσμιας οικονομίας, φαίνεται να μην ανταποκρίνονται στη καρτεσιανή καπιταλιστική λογική του Γερμανού «προπονητή».

Στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τον έγκριτο οικονομολόγο και καθηγητή κ. Βαρουφάκη, δοκιμάζεται, μέσα από μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις νέων τεχνολογιών, που χρησιμοποιούν, με το αζημίωτο, τα δίκτυα των «γιγάντων» (Microsoft, Google), το νέο «μοντέλο» επιχείρησης ! Πρόκειται για το επαναστατικό «μοντέλο» εταιρείας χωρίς αφεντικά, χωρίς managers, «αναρχοσυνδικαλιστικής» οργάνωσης, με απόλυτη αυτονομία του κάθε ατόμου που εργάζεται σε αυτήν ή συνεργάζεται μαζί της, με ένα σύστημα διανομής της υπεραξίας της εταιρείας που βασίζεται στην αρχή ότι όλοι ψηφίζουν για τους μισθούς όλων.
Ένα πειραματικό «μοντέλο», εκτός της συμβατικής καπιταλιστικής λογικής, που φαίνεται όμως να βρίσκει έδαφος στις «μετακρισιακές» συνθήκες της παγκόσμιας οικονομίας, ένα ιδιαίτερα ελπιδοφόρο πείραμα για το πως μπορεί στο μέλλον η τεχνολογική εξέλιξη

(α) Να αποσυνδεθεί από την παραδοσιακή ιεραρχική οργάνωση μιας εταιρείας (με τρόπο που να συνδυάζει την οριζοντίως συμμετοχική διαχείριση με την υψηλή τεχνολογία και αποδοτικότητα)

(β) Να οδηγήσει στον ριζοσπαστικό διαχωρισμό της καπιταλιστικής διασύνδεσης ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων επί των μέσων παραγωγής από το δικαίωμα κατακράτησης των κερδών !!!

Στο βάσιμο ενδεχόμενο να ευδοκιμήσει το «πείραμα» και να περάσει επιτυχώς στο πεδίο της παγκόσμιας οικονομίας, προκύπτουν εύλογα ερωτηματικά, για τις επιπτώσεις στο κοινωνικοπολιτικό πεδίο, πάνω στο οποίο θα «περπατήσει» αυτή, με τις νέου τύπου «μονάδες» της !

Κοντολογίς κατά πόσο η «αντιπροσωπευτική» δημοκρατία, ως «μοντέλο» της βιομηχανικής εποχής, θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις συνθήκες της «νέας οικονομίας» ! Προφανώς, με τον εκφυλισμό της, σε αντιπροσωπευτική «δημοκρατία» των σκανδαλωδώς διαπλεκομένων συμφερόντων των νεοκαπιταλιστών και των πολιτικών «παρελκόμενων» τους, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο ! Συνακόλουθα αναμένεται κάποιο ανάλογο κοινωνικοπολιτικό «πείραμα» ...

Στην Ελλάδα, το επίκεντρο αυτό της Ευρωπαϊκής κρίσης, η γενική κατάσταση εκτιμάται ως οριακή, για τη τύχη της χώρας, αλλά και αυτής της ΕΕ, που συναρτάται άμεσα απ' αυτή,.. όπως «δέθηκε» στο Μάστριχτ ! Έξοδος της χώρας απ' την ΕΕ συνεπάγεται πρακτικά τη διάλυση της τελευταίας.και πισωγύρισμα στο «μινώταυρο» που περιμένει, για να πάρει έτσι «ζωή» !

Ο κόσμος όμως πρέπει να προχωρήσει εμπρός, αυτό επιβάλλει η ιστορία του ! Ζούμε το τέλος μιας εποχής, στα «βράχια» που μας «ξέβρασε» το φοβερό και ευτυχώς σύντομο, «κύμα» της βιομηχανικής επανάστασης !

Τα «βράχια» αυτά, πανύψηλα, στέκουν απειλητικά από πάνω μας, κρύβοντας το νέο «έδαφος», όπου καλείται να περπατήσει ο μεταβιομηχανικός άνθρωπος, στη πορεία του ιστορικού του «γίγνεσθαι» !

Στη μείζονα αυτή πρόκληση, οφείλει να απαντήσει με ανάλογη οργάνωση της «πορείας» του, με τα μέσα των νέων τεχνολογιών(που τον διέσωσαν στο επικίνδυνο «ξέβρασμα»), για την επικίνδυνη αυτή, αλλά πολλά υποσχόμενη, «αναρρίχηση» !
Οι αποσταλέντες «ανιχνευτές» (επιστήμονες-τεχνολόγοι), φέρνουν ενδιαφέροντα μηνύματα για το νέο «έδαφος» και τις αυξημένες απαιτήσεις «αναρρίχησης» και «πορείας - διαβίωσης» σ' αυτό !
Όλα δείχνουν ότι ο ατομοκεντρικός, καταναλωτικός μαζάνθρωπος, που ξέβρασε το βιομηχανικό «κύμα», οφείλει τώρα να γίνει Άνθρωπος ατομικής(πολιτικής και οικονομικής) ευθύνης και συλλογικής(κοινωνικής) δράσης, αν θέλει να επιβιώσει στις (επαναστατικές) συνθήκες, που του επιφυλάσσει το νέο «έδαφος» !
Το «είναι» και «έχειν», πρέπει να γίνει επομένως, «συνείναι» και «συνέχειν», όπως ορίζει η αριστοτέλεια «εντελέχεια» του !


ΠΗΓΗ:http://www.onalert.gr

Related Posts :



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου