Η Ελλάδα, μαζί με τις Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, Βέλγιο και Γαλλία - με τυχαία σειρά - είναι όλες χώρες εγκλωβισμένες στην παγίδα του χρέους. Δεν υπάρχει διαφυγή και μοναδική διέξοδος φαίνεται να είναι πλέον η χρεοκοπία.
Η ΕΚΤ όμως κρατά το ρόλο-κλειδί και μπορεί να επιλέξει είτε να εγκαταλείψει το πλοίο είτε να σώσει ''με το ζόρι'' την Ευρωζώνη, με τη Γερμανία να παίζει το βασικό παράγοντα στις εξελίξεις.
Η ΕΚΤ όμως κρατά το ρόλο-κλειδί και μπορεί να επιλέξει είτε να εγκαταλείψει το πλοίο είτε να σώσει ''με το ζόρι'' την Ευρωζώνη, με τη Γερμανία να παίζει το βασικό παράγοντα στις εξελίξεις.
Αν συγκρίνουμε τη χρεοκοπία μιας επιχείρησης με αυτής μιας χώρας, θα διαπιστώσουμε ότι διαφέρουν σε ένα και μόνο, αλλά κρίσιμο, σημείο, στο ότι μια χώρα μπορεί να συνεχίσει να καλύπτει τα προβλήματα με το τύπωμα χρήματος. Κι αυτό όμως στην περίπτωση της Ευρωζώνης δεν είναι εφικτό, καθώς αυτή η εξουσία επαφίεται στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Η ΕΚΤ υποτίθεται πως είναι ανεξάρτητη από πολιτικούς και πολιτικές πιέσεις. Αλλά η πραγματικότητα την οποία αντιμετωπίζει οποιοσδήποτε κεντρικός τραπεζίτης έιναι ότι δεν μπορεί να παρακολουθεί αμέτοχος τους πολιτικούς να ''πνίγονται'' στα λάθη τους.
Οι πολιτικοί το γνωρίζουν αυτό και αυτό προσπαθούν να εκμεταλλευτούν, όπως φαίνεται και από τις πρόσφατες πιέσεις να αναλάβει μεγαλύτερη δράση - και ευθύνη στην επίλυση της κρίσης - η ΕΚΤ.
Παρόλες τις αυσηρές δηλώσεις των αξιωματούχων, εσωτερικά η ΕΚΤ δεν έχει πολλούς οπαδούς της λιτότητας. Γνωρίζουν βέβαια ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι η Γερμανία, η οποία σημειωτέον βρίσκεται αντιμέτωπη με την τρίτη νομισματική της κατάρρευση μέσα σε έναν αιώνα.
'Ενα είναι το βέβαιο. ΗΠΑ και Βρετανία έχουν πανικοβληθεί γιατί βλέπουν τι έρχεται - ότι το πλοίο της Ευρωζώνης βυθίζεται. Ως εκ τούτου, πιέζουν πρωτίστως τη Γερμανία για στροφή στην ανάπτυξη και μία λύση για να αποφευχθεί η ολοκληρωτική καταστροφή.
'Αρα, το ζήτημα βρίσκεται στο εξής τρίπτυχο: οι προβληματικές χώρες που είναι απελιπισμένες για περισσότερο χρήμα, η διχογνωμία στην ΕΚΤ, και η Γερμανία.
Από πολλούς αναλυτές, μοναδική διέξοδος θεωρείται ένας γύρος μαζικών και άμεσων περικοπών στις δημόσιες δαπάνες. Χωρίς αυτές, οι πραγματικές καταθέσεις, ζωτικές για την ανάπτυξη, θα συνεχίσουν να συρρικνώνονται, οδηγώντας σε περαιτέρω ύφεση και κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας.
ΠΗΓΗ:www.bankingnews.gr
Η ΕΚΤ υποτίθεται πως είναι ανεξάρτητη από πολιτικούς και πολιτικές πιέσεις. Αλλά η πραγματικότητα την οποία αντιμετωπίζει οποιοσδήποτε κεντρικός τραπεζίτης έιναι ότι δεν μπορεί να παρακολουθεί αμέτοχος τους πολιτικούς να ''πνίγονται'' στα λάθη τους.
Οι πολιτικοί το γνωρίζουν αυτό και αυτό προσπαθούν να εκμεταλλευτούν, όπως φαίνεται και από τις πρόσφατες πιέσεις να αναλάβει μεγαλύτερη δράση - και ευθύνη στην επίλυση της κρίσης - η ΕΚΤ.
Παρόλες τις αυσηρές δηλώσεις των αξιωματούχων, εσωτερικά η ΕΚΤ δεν έχει πολλούς οπαδούς της λιτότητας. Γνωρίζουν βέβαια ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι η Γερμανία, η οποία σημειωτέον βρίσκεται αντιμέτωπη με την τρίτη νομισματική της κατάρρευση μέσα σε έναν αιώνα.
'Ενα είναι το βέβαιο. ΗΠΑ και Βρετανία έχουν πανικοβληθεί γιατί βλέπουν τι έρχεται - ότι το πλοίο της Ευρωζώνης βυθίζεται. Ως εκ τούτου, πιέζουν πρωτίστως τη Γερμανία για στροφή στην ανάπτυξη και μία λύση για να αποφευχθεί η ολοκληρωτική καταστροφή.
'Αρα, το ζήτημα βρίσκεται στο εξής τρίπτυχο: οι προβληματικές χώρες που είναι απελιπισμένες για περισσότερο χρήμα, η διχογνωμία στην ΕΚΤ, και η Γερμανία.
Από πολλούς αναλυτές, μοναδική διέξοδος θεωρείται ένας γύρος μαζικών και άμεσων περικοπών στις δημόσιες δαπάνες. Χωρίς αυτές, οι πραγματικές καταθέσεις, ζωτικές για την ανάπτυξη, θα συνεχίσουν να συρρικνώνονται, οδηγώντας σε περαιτέρω ύφεση και κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας.
ΠΗΓΗ:www.bankingnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου