Δευτέρα 7 Αυγούστου 2017

O Γαβρόγλου δεν υπηρέτησε τη σημαία - Με νόμο της χούντας το 1971 γλίτωσε τη στρατιωτική θητεία για 3.200 δραχμές

-->

«Στρατό δεν πάνε μόνο οι άριστοι μαθητές, πάνε όλοι», δήλωνε τη Δευτέρα στη Βουλή ο υπουργός Παιδείας, ενώ ο ίδιος είχε κάνει χρήση του ευεργετικού διατάγματος 720/70  της δικτατορίας για να μην στρατευθεί ως γεννηθείς στην Κωνσταντινούπολη και ευρισκόμενος στο εξωτερικό για σπουδές

Ο Κώστας Γαβρόγλου δείχνει να μην κατανοεί τον σεβασμό των Ελλήνων στη σημαία διότι ο ίδιος δεν χαιρέτισε ποτέ την ελληνική σημαία υπηρετώντας τη στρατιωτική του θητεία. Oπως αποκαλύπτει σήμερα το «ΘΕΜΑ», ο υπουργός Παιδείας, ο οποίος βρέθηκε στο επίκεντρο της κριτικής για την απόφασή του να καταργήσει την αριστεία ως κριτήριο επιλογής του σημαιοφόρου στα δημοτικά σχολεία, απέφυγε να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία όταν πήρε την ελληνική ιθαγένεια και κάνοντας χρήση του νόμου την εξαγόρασε εν έτει 1971 πληρώνοντας 3.200 δραχμές!

Παρότι υπήρξε τέκνο της ελληνικής Διασποράς που παραδοσιακά γαλουχεί τα παιδιά της με σεβασμό απέναντι στα σύμβολα της πατρίδας, ο Κώστας Γαβρόγλου όταν έφτασε σε ηλικία 24 ετών και κλήθηκε να υπηρετήσει στον Ελληνικό Στρατό για μια θητεία μόλις οκτώ μηνών, προτίμησε να την εξαγοράσει για να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό, χωρίς να αφιερώσει ούτε αυτό το μικρό κομμάτι της ζωής του για να ανταποκριθεί σε μια βασική του υποχρέωση απέναντι στη χώρα που τον αποδέχθηκε στην κοινωνία της. Πιθανώς έτσι να μπορεί να εξηγήσει κανείς την πολιτική που έχει ακολουθήσει από τον Νοέμβριο, οπότε ανέλαβε το κυβερνητικό  χαρτοφυλάκιο, καταργώντας διαδοχικά μερικούς από τους ηθικούς πυλώνες που διαπλάθουν τον χαρακτήρα των Ελλήνων στα πρώτα βήματα της εκπαίδευσής τους, όπως είναι η έπαρση της ελληνικής σημαίας στα δημοτικά σχολεία, η επιλογή των σημαιοφόρων και των παραστατών με κριτήριο τις βαθμολογικές τους επιδόσεις, αλλά και η διαγωγή τους που, κατά τον υπουργό Παιδείας, δεν χρειάζεται πια να είναι κοσμιωτάτη...

Ο Κώστας Γαβρόγλου γεννήθηκε στις 30 Ιουλίου 1947 στην Κωνσταντινούπολη από εύπορους γονείς που φρόντισαν να σπουδάσει στα καλύτερα πανεπιστήμια της Βρετανίας και της Αμερικής. Μόλις τέλειωσε το σχολείο, έφυγε αμέσως για το Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ για να σπουδάσει Φυσική. Ακολουθεί μια λαμπρή ακαδημαϊκή καριέρα σε μεγάλα και γνωστά πανεπιστήμια η οποία ολοκληρώνεται το 2014, οπότε αποχωρεί από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών με τη συμπλήρωση του 67ου έτους της ηλικίας του.

Στη λαμπρή καριέρα του, όμως, πάντα θα υπάρχει ένα μικρό στίγμα. Ενώ το ελληνικό κράτος τού έκανε την τιμή να του απονείμει την ελληνική ιθαγένεια σε ηλικία 22 ετών, εκείνος απέφυγε να αφιερώσει μια περίοδο οκτώ μηνών για να υπηρετήσει την πατρίδα του και την ελληνική σημαία, απέναντι στην οποία σήμερα ως υπουργός συμπεριφέρεται ασεβώς.  Ο Κώστας Γαβρόγλου ήταν δευτεροετής φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ, όταν σε ηλικία 22 ετών γίνεται δεκτό το αίτημά του για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας, την οποία και λαμβάνει στις 30 Ιουνίου 1969 (δυνάμει των άρθρων 6, 7 και 35 του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας, όπως αναφέρει η προσωπική του μερίδα). Βάσει του νόμου που ίσχυε τότε, ο φοιτητής Κώστας Γαβρόγλου χρίστηκε αυτομάτως «υπόχρεος στρατιωτικής θητείας 8 μηνών», ενώ την περίοδο της δικτατορίας που έλαβε την ελληνική ιθαγένεια η στρατιωτική θητεία για τους Ελληνες έφτανε τους 30 μήνες. 

Ζητά αναβολή στράτευσης λόγω σπουδών και εγκρίνεται η αναβολή του έως το 1973. Στις 10 Σεπτεμβρίου του 1970 ο φοιτητής Γαβρόγλου αλλάζει πανεπιστήμιο και μετακομίζει στη Νέα Υόρκη για να εγγραφεί στο Τμήμα Φυσικών Επιστημών του Πολιτειακού Πανεπιστημίου. Η αναβολή της θητείας του διακόπτεται αναγκαστικά, αλλά του εγκρίνεται δεύτερη αναβολή για να ολοκληρώσει τις σπουδές του, όπως προέβλεπε ο νόμος και πάλι έως το 1973. Ωστόσο το 1970 η δικτατορία των συνταγματαρχών θεσπίζει το Νομοθετικό Διάταγμα 720/1970 που επιτρέπει την εξαγορά της στρατιωτικής θητείας για ορισμένες κατηγορίες μόνιμων κατοίκων του εξωτερικού ή Ελλήνων που διαμένουν στο εξωτερικό το μεγαλύτερο μέρος του έτους. Συγκεκριμένα, το άρθρο 87 του Ν.Δ. 720/1970 ανέφερε:
«Διαμένοντες μονίμως εις την αλλοδαπήν, υπό τας προϋποθέσεις της παραγράφου 2 του άρθρου 86 (να ευρίσκονται μονίμως ή συχνά στο εξωτερικό) και προσφυγόντες ή προσφεύγοντες στην Ελλάδα, εκ χωρών καθοριζομένων διά διαταγών του υπουργού Εθνικής Αμύνης, δύνανται διά ομοίων διαταγών να εξαγοράζουν την στρατεύσιμον υποχρέωσιν (θητείας, εκγυμνάσεως ή υπολοίπου τούτων) ως και τας τυχόν προσθέτους στρατιωτικάς υπηρεσίας των, εφόσον διατελούν νομίμως εκτός των τάξεων του στρατεύματος».

Με βάση τις διατάξεις αυτές, λοιπόν, ο φοιτητής Γαβρόγλου, αφού γίνεται δεκτός από το Πανεπιστήμιο Ιμπέριαλ του Λονδίνου τον Σεπτέμβριο του 1970 για να ολοκληρώσει και το διδακτορικό του, αξιοποιεί τη νέα νομοθεσία για να απαλλαγεί οριστικά από τον βραχνά της στρατιωτικής θητείας. Ενώ η αναβολή της στράτευσής του ισχύει έως το 1973, στις 7 Δεκεμβρίου του 1971 καταθέτει σχετικό αίτημα στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας και εξαγοράζει το σύνολο της στρατιωτικής του θητείας καταβάλλοντας 400 δραχμές τον μήνα. Καταβάλλει συνολικά 3.200 δραχμές και απαλλάσσεται οριστικά από την υποχρέωση οκτάμηνης στρατιωτικής του θητείας για να μπορέσει να συνεχίσει ανεμπόδιστα την ακαδημαϊκή του καριέρα. Προφανώς ο υπουργός Παιδείας δεν πίστευε ότι θα γινόταν ποτέ γνωστό ότι δεν έχει υπηρετήσει. Διότι, αν το πίστευε, δεν θα συνέδεε την αλλαγή επιλογής των σημαιοφόρων στο Δημοτικό με τον Στρατό, όπως έκανε την περασμένη εβδομάδα, για να αντικρούσει την κριτική που δεχόταν.

«Για εμάς η σημαία δεν πρέπει να είναι βαθμολογικό έπαθλο. Ολοι έχουν δικαίωμα να την κρατούν, όπως και υποχρέωση να την υπερασπίζονται. Στρατό δεν πάνε μόνο οι άριστοι μαθητές, πάνε όλοι, ανεξάρτητα από τις επιδόσεις τους», είπε ο υπουργός, ο οποίος δεν υπηρέτησε στον Στρατό και δεν κράτησε, ούτε χαιρέτισε την ελληνική σημαία ως στρατιώτης...
Σύμφωνα με το επίσημο βιογραφικό του υπουργού Παιδείας, φοίτησε και δίδαξε σε μερικά από τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, στα οποία έγινε δεκτός χάρη στις άριστες επιδόσεις του. 



Μαύρη σημαιοφόρος σε σχολική παρέλαση. Μια κατάκτηση της ελληνικής κοινωνίας που επιτεύχθηκε επί τη βάση της «αριστείας» που τόσο μισεί η κυβέρνηση


Ο άριστος σήμερα αρνείται την αριστεία

Ο Κώστας Γαβρόγλου δίδαξε Φυσική στο Χάρβαρντ, στο ΜΙΤ, στο Πολυτεχνείο της Κωνσταντινούπολης, αλλά και στην Ελλάδα στο ΕΜΠ και στα Πανεπιστήμια Πατρών και Αθηνών. Μετά την πανεπιστημιακή του καριέρα διετέλεσε μέλος του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Λάτση μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2015, οπότε ο Αλέξης Τσίπρας τον τοποθέτησε στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας και εξελέγη βουλευτής. Σε όλη αυτή την πορεία των 45 χρόνων, οι πόρτες άνοιγαν για τον Κώστα Γαβρόγλου χάριν των ακαδημαϊκών περγαμηνών και επιδόσεών του. Και όπως παρατηρούν τις τελευταίες ημέρες πρώην συνάδελφοί του, με τις επιλογές του ως υπουργός είναι σαν να απαρνείται την ίδια του την πορεία. Στα γενέθλια των 70 χρόνων του πήρε τον δρόμο για το Εθνικό Τυπογραφείο το περίφημο Προεδρικό Διάταγμα με το οποίο θέσπισε ότι οι σημαιοφόροι και οι παραστάτες στα δημοτικά σχολεία στο εξής θα κληρώνονται και δεν θα επιλέγονται μεταξύ των αριστούχων μαθητών. Με το ίδιο διάταγμα απαγορεύτηκε η έπαρση της σημαίας στα δημοτικά σχολεία την πρώτη Δευτέρα κάθε μήνα, όπως ίσχυε μέχρι σήμερα. Ακόμη, ανήμερα των γενεθλίων του εισήγαγε στην Ολομέλεια της Βουλής το νομοσχέδιο για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, το οποίο καταργεί τον νόμο Διαμαντοπούλου που είχε ψηφιστεί με ευρεία πλειοψηφία 255 ψήφων, και επιστρέφει τα πανεπιστήμια στο καθεστώς που ίσχυε τη δεκαετία του ’80. Δεν δέχτηκε καμία από τις αλλαγές που του πρότειναν οι μέχρι πρότινος συνάδελφοί του πρυτάνεις των πανεπιστημίων, αλλά και σύσσωμη η αντιπολίτευση, καταργώντας μέχρι και μεταπτυχιακά προγράμματα στα οποία συμμετείχε και ο ίδιος όσο ήταν καθηγητής. Και όταν στην τελευταία συνάντησή του  με τους πρυτάνεις τού επισήμαναν ότι κάποιοι διακεκριμένοι καθηγητές που χάνουν τον μισθό τους ενδεχομένως να εγκαταλείψουν τη χώρα και να εγκατασταθούν στο εξωτερικό, απάντησε με δύο επιχειρήματα που τους άφησε με ανοιχτό το στόμα. 

«Το ήθος του ακαδημαϊκού δεν θα έπρεπε να του επιτρέπει να αμείβεται», απάντησε ο Κώστας Γαβρόγλου, αν και ο ίδιος αμειβόταν όσο ήταν καθηγητής. Επίσης, στη Βουλή απαντώντας στις αιτιάσεις των βουλευτών για το ίδιο θέμα παρατήρησε: «Αν οι καλοί είναι να φύγουν στο εξωτερικό επειδή δεν πληρώνονται, εγώ τους προτρέπω να φύγουν, σας μιλώ πολύ ειλικρινά. Επειδή όμως αυτό δεν θα το κάνουν οι άνθρωποι, γιατί αυτό είναι μια τρομοκρατία που γίνεται στο Δημόσιο και γίνεται από κάποιους απειλητικά. Θα σας παρακαλούσα να σταματήσετε αυτή την καραμέλα, ότι οι καλοί επειδή δεν πληρώνονται θα φύγουν για το εξωτερικό. Λέτε “θα κλείσουν τα μεταπτυχιακά”. Αυτό είναι μια απειλή. Γιατί, αν το μόνο κίνητρο είναι τα λεφτά, εγώ λέω καλώς να κλείσουν».

Λίγο αργότερα ο υπουργός Παιδείας σήκωσε στο πόδι όλη τη Βουλή όταν έφτασε στο σημείο να αμφισβητήσει ακόμη και την αξιοπιστία του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, του οποίου υπήρξε επισκέπτης καθηγητής.

«Το πανεπιστήμιο δεν πρέπει να είναι ανοιχτό στους νέους επιστήμονες;» αναρωτήθηκε. «Ακουσα τον κ. Κρεμαστινό και σοκαρίστηκα γιατί μας είπε “γιατί δεν παίρνουμε το Χάρβαρντ να το αντιγράψουμε;”. Στο περιοδικό ‘‘Fortune’’, που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αριστερό περιοδικό, λέει ότι μπορεί να καταρρεύσει το αμερικανικό σύστημα γιατί τα οικονομικά του είναι εκτός ελέγχου. Αυτά συζητιούνται διεθνώς, δεν είναι ίδιον της Ελλάδας».

Στόχος η ηγεμονία της Αριστεράς

Τους λόγους που οδήγησαν τον υπουργό Παιδείας να καταργήσει τον νόμο Διαμαντοπούλου και να επαναφέρει τη διάταξη για την προστασία του πανεπιστημιακού ασύλου τούς έχει ομολογήσει ο ίδιος με δηλώσεις και άρθρα του στο παρελθόν. Μιλώντας πριν από μερικούς μήνες στη Βουλή είχε κατηγορήσει τον νόμο Διαμαντοπούλου ότι είχε ως στόχο να παρεμποδίσει την ηγεμονία της Αριστεράς στα πανεπιστήμια. Είχε πει τότε: «Ψηφίστηκε με μεγάλη πλειοψηφία η οποία δημιουργήθηκε πάνω στην ιδεολογική συμφωνία ότι με αυτό τον νόμο σταματάει η ηγεμονία της Αριστεράς στα πανεπιστήμια. Είναι ντροπή να ψηφιστεί ένας νόμος με αυτό το σκεπτικό! Είναι ντροπή! Και ψηφίστηκε από 255 βουλευτές! Μπράβο τους!».

Αρθρογραφώντας εξάλλου στην «Αυγή» τον Ιούλιο του 2014, μετά το τέλος των πρυτανικών εκλογών, όπου η Αριστερά δεν είχε κατορθώσει να εκλέξει ούτε έναν πρύτανη, είχε γράψει: «Γιατί άραγε η Αριστερά δεν κατάφερε να παίξει έναν, έστω και δευτερεύοντα, ρόλο στις εξελίξεις της χρονιάς; Γιατί αυτό που καταγράφεται στην κεντρική πολιτική σκηνή, δηλαδή η άνοδος της Αριστεράς, δεν αποτυπώνεται ούτε οργανωτικά ούτε πολιτικά ούτε ιδεολογικά στα πανεπιστήμια; Με δεδομένες ορισμένες εξαιρέσεις, πώς εξηγείται η απουσία -ή έστω η αναποτελεσματικότητα- της Αριστεράς στα πανεπιστήμια;

[...] Στις πρυτανικές εκλογές που ολοκληρώθηκαν αυτό τον μήνα σε όλα τα πανεπιστήμια, η μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων μας ανέδειξε πρυτάνεις που δεν έκρυψαν ποτέ τη συμφωνία τους με τις αλλοπρόσαλλες και ιδιαίτερα επιθετικές πολιτικές του υπουργείου Παιδείας τα τελευταία χρόνια. Και εμείς συνεχίζουμε να μη θέλουμε να αποδεχτούμε μια ζοφερή πραγματικότητα: ότι οι πανεπιστημιακοί, ως κοινωνική κατηγορία, φαίνεται να έχουν γίνει ένα εξαιρετικά συντηρητικό σώμα. Ενα σώμα φοβισμένων, ένα σώμα λειτουργών που αρνείται πεισματικά να αποδεχτεί το λειτούργημά του και να αποτελέσει μια φωνή δημιουργικής κριτικής για όσα συμβαίνουν στο πανεπιστήμιο. 

[...] Αλλοι πιστεύουν ότι θα τα καταργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν γίνει κυβέρνηση. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι ο σκοταδισμός αρκείται στο να βάλει πόδι στην πόρτα. Μετά είναι εύκολο. Δημιουργεί προηγούμενο και γίνεται καθεστώς. Οτι τα πάντα θα αλλάξουν (στα πανεπιστήμια) μόλις γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα βολικό αλλά και θλιβερό άλλοθι».

Είναι, λοιπόν, σαφές ότι ο υπουργός Παιδείας ταυτιζόταν ανέκαθεν με τις απόψεις του προκατόχου του Αριστείδη Μπαλτά, ο οποίος επιχείρησε πρώτος την επαναφορά του πανεπιστημιακού ασύλου, αλλά και χαρακτήρισε πρώτος την αριστεία «ρετσινιά». Είναι προφανές ότι ο Κώστας Γαβρόγλου ταυτίζεται και με τις απόψεις του Μεγάρου Μαξίμου, που εκφράστηκαν από τον σύμβουλο του πρωθυπουργού Νίκο Καρανίκα, ο οποίος υποστήριξε ότι «η καριέρα είναι χολέρα». Οι τελευταίες επιλογές του υπουργού ήταν απλώς η επισημοποίηση των θέσεων αυτού του είδους... 



Xρονολόγιο

1947
Στις 30 Ιουλίου γεννιέται στην Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε στο Ζωγράφειο και τη Ροβέρτειο Σχολή, συνέχισε τις σπουδές του στο Κέμπριτζ του Λονδίνου  

1969

- Δευτεροετής φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ, γίνεται δεκτό το αίτημα του 22χρονου τότε Κώστα Γαβρόγλου για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας, την οποία έλαβε στις 30 Ιουνίου (δυνάμει των άρθρων 6, 7 και 35 του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας) 
- Εγκρίνεται αναβολή στράτευσης λόγω σπουδών έως το 1973

1970
- Στις 10 Σεπτεμβρίου ο φοιτητής Γαβρόγλου μετακομίζει στη Νέα Υόρκη για να εγγραφεί στο Τμήμα Φυσικών Επιστημών του Πολιτειακού Πανεπιστημίου. Εγκρίνεται η δεύτερη αναβολή του για να ολοκληρώσει τις σπουδές του, όπως προέβλεπε ο νόμος, και πάλι έως το 1973
- Η δικτατορία θεσπίζει το Νομοθετικό Διάταγμα 720/1970 που επιτρέπει την εξαγορά της στρατιωτικής θητείας για ορισμένες κατηγορίες μόνιμων κατοίκων του εξωτερικού. Με βάση την παράγραφο 2 του άρθρου 86, ο φοιτητής Γαβρόγλου αφού γίνεται δεκτός από το Πανεπιστήμιο Ιμπέριαλ του Λονδίνου για το διδακτορικό του (Σεπτέμβριος 1970)  προωθεί την πλήρη απαλλαγή του από τη στρατιωτική θητεία

1971
Ενώ η αναβολή της στράτευσής του ισχύει έως το 1973, στις 7 Δεκεμβρίου καταθέτει αίτημα στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας και εξαγοράζει το σύνολο της στρατιωτικής του θητείας καταβάλλοντας 400 δραχμές τον μήνα, ήτοι συνολικά 3.200 δραχμές, και απαλλάσσεται οριστικά από την υποχρέωση οκτάμηνης στρατιωτικής θητείας


ΠΗΓΗ

Related Posts :



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου