Και ενώ απομένουν μόλις τρεις εβδομάδες από τις οριστικές αποφάσεις…
Τα μηνύματα που στέλνει καθημερινά η κυβέρνηση μάλλον μπερδεύουν παρά ξεδιαλύνουν το θολό τοπίο τόσο με το κλείσιμο της αξιολόγησης και την πορεία της οικονομίας όσο και με τις πολιτικές εξελίξεις.
Ο πρωθυπουργός υποστηρίζει πως παρά τις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών που ζητούν πρόσθετα μέτρα λιτότητας, η εκκρεμότητα σύντομα θα διευθετηθεί και η αξιολόγηση θα κλείσει, επισημαίνοντας παράλληλα ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει κάνει ότι της αναλογεί.
Την ίδια στιγμή, ο υπ.Οικονομικών, ο οποίος υποστήριξε ότι η ελληνική πλευρά δεν έχει εκπληρώσει το σύνολο των δεσμεύσεων της, με νέα του επιστολή στους δανειστές και προκειμένου να καλύψει τη διαφορά που χωρίζει τις δύο πλευρές, φέρεται να συζητά γενναία μείωση του αφορολόγητου ορίου που μέχρι πρότινος πάντως ήταν και αυτό μια από τις «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης.
Τη γεφύρωση των αντικρουόμενων αυτών τοποθετήσεων επιχείρησε ο υπουργός Επικρατείας, Αλ. Φλαμπουράρης, ο οποίος προανήγγειλε ανάπτυξη (από το β’ εξάμηνο του 2017 και για όλο το 2018) που «θα τρίβουμε τα μάτια μας», αφήνοντας πάνω κάτω να εννοηθεί πως με την ανάπτυξη που έρχεται, δεν θα χρειαστεί να εφαρμοστούν τα νέα μέτρα που ζητούν οι δανειστές και που προφανώς πρόκειται να συμφωνήσει η κυβέρνηση για μετά το 2018.
Και με τη «λογική Φλαμπουράρη» φαίνεται να ξεκαθαρίζει τόσο το μέτωπο της αξιολόγησης όσο και το πολιτικό τοπίο.
Διότι υπονοείται ότι η αξιολόγηση θα κλείσει, με την κυβέρνηση να νομοθετεί μεν μέτρα, όπως η μείωση του αφορολόγητου, τα οποία όμως δεν θα χρειαστεί να εφαρμοστούν διότι πολύ απλά η ελληνική οικονομία θα υπεραποδίδει.
Προοπτική που αν και στηρίζεται μόνο σε αισιόδοξες εκτιμήσεις, δημιουργεί ένα πρώτης τάξεως πολιτικό άλλοθι για τους «συμπαγείς 153» της κυβέρνησης προκειμένου να συναινέσουν ακόμα και σε μια νομοθέτηση προληπτικών μέτρων.
Και εκεί που νομίζει κανείς ότι έχει καταφέρει να αποκωδικοποιήσει το που το πάει η κυβέρνηση, έρχεται η δήλωση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Ξυδάκη περί δραχμής για να προσθέσει περισσότερη σύγχυση σε ένα ήδη εξαιρετικά θολό τοπίο.
Διότι ανεξάρτητα από το τι μπορεί να εννοεί ή να υπαινίσσεται, είναι προφανές πως πρόκειται για μια τοποθέτηση που όχι μόνο επιτείνει την αβεβαιότητα αλλά δυσχεραίνει το έργο της κυβέρνησης.
Είναι ξεκάθαρο πως η κυβέρνηση έχει να διαχειριστεί μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση.
Δεν είναι η πρώτη φορά που βρίσκεται υπό πίεση ούτε είναι η πρώτη φορά που καλείται να υπαναχωρήσει.
Μέσα στις επόμενες τρεις εβδομάδες θα πρέπει να αποφασίσει πώς θα κινηθεί.
Θα υποχωρήσει στις απαιτήσεις των δανειστών και θα συνεχίσει την πορεία της ή θα τα «σπάσει» με τους θεσμούς ετοιμάζοντας μια μετωπική σύγκρουση και προφανώς μια ηρωική έξοδο;
Τα αντιφατικά μηνύματα και η μη ξεκάθαρη στάση της κυβέρνησης αφήνουν όλα τα σενάρια ανοιχτά και πιθανά.
Υπάρχουν όμως και κάποια άλλα στοιχεία που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης.
Όπως για παράδειγμα ότι ένας στους δύο Έλληνες – σχεδόν 4,15 εκατομμύρια πολίτες – χρωστά στην εφορία.
Ή ότι η ελληνική κρίση θα διαρκέσει τουλάχιστον 10 χρόνια.
Αυτά τα μηνύματα άραγε τα λαμβάνει κανείς υπόψη του ή χάνονται και αυτά στην ευρύτερη σύγχυση της κυβέρνησης;
Σπύρος Χριστόπουλος
Ο πρωθυπουργός υποστηρίζει πως παρά τις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών που ζητούν πρόσθετα μέτρα λιτότητας, η εκκρεμότητα σύντομα θα διευθετηθεί και η αξιολόγηση θα κλείσει, επισημαίνοντας παράλληλα ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει κάνει ότι της αναλογεί.
Την ίδια στιγμή, ο υπ.Οικονομικών, ο οποίος υποστήριξε ότι η ελληνική πλευρά δεν έχει εκπληρώσει το σύνολο των δεσμεύσεων της, με νέα του επιστολή στους δανειστές και προκειμένου να καλύψει τη διαφορά που χωρίζει τις δύο πλευρές, φέρεται να συζητά γενναία μείωση του αφορολόγητου ορίου που μέχρι πρότινος πάντως ήταν και αυτό μια από τις «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης.
Τη γεφύρωση των αντικρουόμενων αυτών τοποθετήσεων επιχείρησε ο υπουργός Επικρατείας, Αλ. Φλαμπουράρης, ο οποίος προανήγγειλε ανάπτυξη (από το β’ εξάμηνο του 2017 και για όλο το 2018) που «θα τρίβουμε τα μάτια μας», αφήνοντας πάνω κάτω να εννοηθεί πως με την ανάπτυξη που έρχεται, δεν θα χρειαστεί να εφαρμοστούν τα νέα μέτρα που ζητούν οι δανειστές και που προφανώς πρόκειται να συμφωνήσει η κυβέρνηση για μετά το 2018.
Και με τη «λογική Φλαμπουράρη» φαίνεται να ξεκαθαρίζει τόσο το μέτωπο της αξιολόγησης όσο και το πολιτικό τοπίο.
Διότι υπονοείται ότι η αξιολόγηση θα κλείσει, με την κυβέρνηση να νομοθετεί μεν μέτρα, όπως η μείωση του αφορολόγητου, τα οποία όμως δεν θα χρειαστεί να εφαρμοστούν διότι πολύ απλά η ελληνική οικονομία θα υπεραποδίδει.
Προοπτική που αν και στηρίζεται μόνο σε αισιόδοξες εκτιμήσεις, δημιουργεί ένα πρώτης τάξεως πολιτικό άλλοθι για τους «συμπαγείς 153» της κυβέρνησης προκειμένου να συναινέσουν ακόμα και σε μια νομοθέτηση προληπτικών μέτρων.
Και εκεί που νομίζει κανείς ότι έχει καταφέρει να αποκωδικοποιήσει το που το πάει η κυβέρνηση, έρχεται η δήλωση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Ξυδάκη περί δραχμής για να προσθέσει περισσότερη σύγχυση σε ένα ήδη εξαιρετικά θολό τοπίο.
Διότι ανεξάρτητα από το τι μπορεί να εννοεί ή να υπαινίσσεται, είναι προφανές πως πρόκειται για μια τοποθέτηση που όχι μόνο επιτείνει την αβεβαιότητα αλλά δυσχεραίνει το έργο της κυβέρνησης.
Είναι ξεκάθαρο πως η κυβέρνηση έχει να διαχειριστεί μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση.
Δεν είναι η πρώτη φορά που βρίσκεται υπό πίεση ούτε είναι η πρώτη φορά που καλείται να υπαναχωρήσει.
Μέσα στις επόμενες τρεις εβδομάδες θα πρέπει να αποφασίσει πώς θα κινηθεί.
Θα υποχωρήσει στις απαιτήσεις των δανειστών και θα συνεχίσει την πορεία της ή θα τα «σπάσει» με τους θεσμούς ετοιμάζοντας μια μετωπική σύγκρουση και προφανώς μια ηρωική έξοδο;
Τα αντιφατικά μηνύματα και η μη ξεκάθαρη στάση της κυβέρνησης αφήνουν όλα τα σενάρια ανοιχτά και πιθανά.
Υπάρχουν όμως και κάποια άλλα στοιχεία που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης.
Όπως για παράδειγμα ότι ένας στους δύο Έλληνες – σχεδόν 4,15 εκατομμύρια πολίτες – χρωστά στην εφορία.
Ή ότι η ελληνική κρίση θα διαρκέσει τουλάχιστον 10 χρόνια.
Αυτά τα μηνύματα άραγε τα λαμβάνει κανείς υπόψη του ή χάνονται και αυτά στην ευρύτερη σύγχυση της κυβέρνησης;
Σπύρος Χριστόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου