Οι πολιτικές του ΝΑΤΟ προς τη Ρωσία κατά το παρελθόν ήταν οι σωστές, και η Δύση είχε μια ιστορική ευθύνη να δημιουργήσει μια ελεύθερη και ειρηνική Ευρώπη. Η Ρωσία δεν το θέλει αυτό, που είναι και ο λόγος που η συμμαχία πρέπει να το αποδεχτεί και να προσαρμοστεί σε αυτές τις δραματικές αλλαγές και σε μια νέα κατάσταση ασφάλειας, δήλωσε ο πρώην Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟΆντερς Φογκ Ράσμουσεν σε συνέντευξή του στο DefenceMatters. Είναι πεπεισμένος ότι οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας θα πρέπει να παραταθούν για τουλάχιστον 12 μήνες, έτσι ώστε η Ρωσία να μην έχει την ευκαιρία να χρησιμοποιήσει τη συζήτηση εντός της ΕΕ υπέρ της κάθε έξι μήνες.
Επιπλεόν ο Ράσμουσεν εξηγεί ότι ο Donald Trump (Ντόναλντ Τράμπ) εαν εκλεγεί ο επόμενος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, η ασφάλεια και η σταθερότητα της Δύσης θα είναι υπό απειλή, καθώς ο Trump έχει ήδη θέσει υπό αμφισβήτηση την αξιοπιστία του ΝΑΤΟ και την ενότητα της συμμαχίας.
Μπορείτε να συγκρίνετε το ΝΑΤΟ την περίοδο που ήσασταν εσείς και τώρα;
Θα έλεγα ότι ο Φεβρουάριος 2014 αποτελεί μια αρκετά δραματική αλλαγή στους συμμάχους του ΝΑΤΟ. Μέχρι τον Φεβρουάριο του 2014 θεωρούσαμε τη Ρωσία εταίρο, είχαμε πολλές δραστηριότητες συνεργασίας σε εξέλιξη με τη Ρωσία, αλλά τον Φεβρουάριο του 2014 επιτέθηκαν στην Ουκρανία και αργότερα πραγματοποίησαν την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσική Ομοσπονδία. Έτσι καταλάβαμε ότι το όραμά μας για μια εταιρική σχέση δεν το μοιραζόταν η ρωσική ηγεσία, οπότε η Ρωσία άλλαξε από το να είναι ένας στρατηγικός εταίρος κι έγινε μια στρατηγική πρόκληση. Μετά από αυτό έπρεπε να ενισχυθεί η εδαφική άμυνα μας, να αυξήσουμε τις αμυντικές επενδύσεις και προφανώς αυτη ήταν μια νέα κατεύθυνση για το ΝΑΤΟ.
Ίσως θα έπρεπε να αναπτυχθούν στρατιώτες από άλλες χώρες τουΝΑΤΟ στη Βαλτική πολύ νωρίτερα και χωρίς μια τέτοια μεγάλη αναστάτωση;
Νομίζω ότι θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας το γεγονός ότι το 1997 υιοθετήσαμε την ιδρυτική πράξη ΝΑΤΟ - Ρωσίας στην οποία αναφέρεται ότι κατά το τρέχον και μελλοντικό περιβάλλον ασφαλείας, το ΝΑΤΟ θα στήριζε την εδαφική του άμυνα με ενισχύσεις και οχι με σημαντικές μαχητικές δυνάμεις. Αυτή είναι η διατύπωση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν το κάναμε. Όταν τα τρία κράτη της Βαλτικής και τα άλλα μέλη της Ανατολικής Ευρώπης προσχώρησαν στο ΝΑΤΟ το 2004, ήταν σαφές ότι δεν θα αναπτύσαμε ουσιαστικές μάχιμες δυνάμεις στα ανατολικά. Είμαστε τώρα σε μια νέα κατάσταση, επειδή η επιθετική συμπεριφορά της Ρωσίας έχει δημιουργήσει ένα νέο περιβάλλον ασφαλείας. Στην ιδρυτική πράξη συζητήσαμε το τρέχον και το προβλεπόμενο περιβάλλον ασφάλειας, αλλά αυτό έχει αλλάξει δραματικά. Γι 'αυτό και θα πρέπει επίσης να αλλάξει η στάση μας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι λογικό το ΝΑΤΟ να έχει αποφασίσει να αυξήσει την παρουσία του στα ανατολικά. Νομίζω ότι το κάναμε τη κατάλληλη στιγμή και οτι αυτο στέλνει ένα πολύ σαφές μήνυμα προς τη Ρωσία ότι δεν θα πρέπει ουτε να το σκεφτεί να επιτεθεί σ’ ένα από τα κράτη της Βαλτικής ή οποιοδήποτε άλλο σύμμαχο του ΝΑΤΟ, διότι αυτό θα σήμαινε την επίκληση του άρθρου 5.
Δεν είναι πολύ αργή η διαδικασία;
Λοιπόν, ως πολιτικός θα ήθελα πάρα πολύ μια πιο γρήγορη εφαρμογή των αποφάσεων, αλλά θα πρέπει επίσης να συνειδητοποιήσουμε ότι, όταν μιλάμε για στρατό, παίρνει κάποιο χρόνο. Στην Ουαλία το 2014 ιδρύσαμε την δύναμη “αιχμή του δόρατος” που θα μπορούσε να ενεργοποιηθεί άμεσα, στη Βαρσοβία, επεκτάθηκε, και νομίζω ότι είναι πλήρως επιχειρησιακή, τουλάχιστον από τις αρχές του 2017. Έτσι, πιστεύω ότι πράξαμε σωστά τη σωστή στιγμή.
Μέχρι που ειναι πρόθυμος να φτάσει ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν;
Νομίζω ότι έχει ένα μεγάλο σχέδιο. Νομίζω ότι το κύριο σχέδιο του είναι να αποκατασταθεί το ρωσικό μεγαλείο στα εδάφη που ήταν η πρώην Σοβιετική Ένωση. Και για αυτόν το σκοπό χρειάζεται να κρατήσει τους γείτονές του, αδύναμους και εξαρτημένους από το Κρεμλίνο. Και θέλει να τους αποτρέψει απο το να επιδιώκουν ένταξη στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και αυτός είναι ο λόγος που αυτο δεν αφορά μόνο την Ουκρανία. Αφορά, επίσης, την Υπερδνειστερία και τη Μολδαβία, πρόκειται για τη Νότια Οσετία στη Γεωργία, πρόκειται για το Ναγκόρνο Καραμπάχ μεταξύ της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν. Επειδή αυτές οι συγκρούσεις που σιγοωβράζουν στην γειτονιά της Ρωσίας εξυπηρετούν το σκοπό του, κρατάει τους γείτονες αδύναμους, εξαρτώμενους από τη Ρωσία και τους αποτρέπει απο το ν’ αναζητούν την πραγματική ενσωμάτωση ή ένταξη στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ. Θα μπορούσε να πάει πέρα από αυτό; Δεν νομίζω ότι μια επίθεση στα τρία κράτη της Βαλτικής, για παράδειγμα, είναι μια άμεση απειλή, χάρη στην ένταξη των χωρών της Βαλτικής στο ΝΑΤΟ. Θα μπορούσε να δοκιμάσει βέβαια κάποιο είδος υβριδικού πολέμου όπου θα μπορούσε να ξεσηκώσει τις ρωσόφωνες κοινότητες μέσω της παραπληροφόρησης και με εκστρατείες προπαγάνδας, θα μπορούσε να στείλει μικρά πράσινα ανθρωπάκια, όπως είδαμε στην Κριμαία κ.ά.
Πιστεύετε ότι αυτές οι ρωσόφωνες κοινότητες είναι η "Αχίλλειος Πτέρνα" της Βαλτικής;
Νομίζω ότι ακόμη και οι ρωσόφωνες κοινότητες στα κράτη της Βαλτικής δεν θα ήθελαν να ενταχθούν στη Ρωσία. Θα επέλεγαν να μείνουν στα προς την Δύση προσανατολισμένα κράτη της Βαλτικής. Αλλά, φυσικά, πολλοί από αυτούς παρακολουθούν ρωσική τηλεόραση και η ρωσική τηλεόραση σήμερα είναι προπαγάνδα, όπως στη Σοβιετική εποχή. Έτσι πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτή την προπαγάνδα για την πρόληψη τέτοιων υβριδικών επιθέσεων στο μέλλον.
Ίσως ο Πούτιν δεν είναι η χειρότερη εναλλακτική λύση για τη Δύση, μπορεί να εγγυηθεί τουλάχιστον κάποια σταθερότητα στην πυρηνική Ρωσία;
Θα μπορούσε εύκολα να σκεφτώ Ρώσους που ειναι χειρότεροι από ότι ο Πούτιν. Συμφωνώ απόλυτα ότι οι προκλήσεις του έχουν πραγματικά πείσει όλους τους Ευρωπαίους ότι θα πρέπει να επενδύσουν περισσότερο στην άμυνα τους. Αλλά πέρα από αυτό δεν τον θεωρώ προτέρημα. Παρακολουθώ τον Πούτιν από το 2002, όταν έγινε πρωθυπουργός της Δανίας. Εκείνη την εποχή ήταν ένας πολύ φιλοδυτικός Πούτιν. Από τότε, ιδίως από το 2005, η εχθρική στάση του προς την Δύση έχει αυξηθεί. Γεγονός για το οποίο λυπάμαι καθώς εγω πιστεύω ότι ο σωστός δρόμος θα ήταν μια στρατηγική εταιρική σχέση μεταξύ της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ. Αλλά αυτός δεν είναι ο τρόπος που βλέπει αυτος και γι αυτο λυπάμαι.
Θα μπορούσε η ενδεχόμενη εκλογή του Trump να ειναι επικίνδυνη για τη σταθερότητα και την ασφάλεια του δυτικού κόσμου;
Ναι απολύτως. Επειδή έχει εγείρει αμφιβολίες για την αξιοπιστία της συλλογικής άμυνας του ΝΑΤΟ. Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι θα δεσμέυσει τους αμερικανούς στη υπεράσπιση των συμμάχων σύμφωνα με την οικονομική συνεισφορά τους στο ΝΑΤΟ. Φοβάμαι ότι αυτο θα δελεάσει τον κ Πούτιν για να δοκιμάσει την αποφασιστικότητα του ΝΑΤΟ, εάν ο κ Trump εκλεγεί πρόεδρος. Κατι το οποίο δεν νομίζω ότι θα γίνει, αλλά αν εκλεγεί τότε θα υπονόμευε την αξιοπιστία του ΝΑΤΟ.
Θα περίμενα μια πιο σκληρή προσέγγιση έναντι της Ρωσίας εάν εκλεγεί η Κλίντον πρόεδρος και πιστεύω ότι αυτο χρειαζόμαστε.
Είστε σύμβουλος του προέδρου της Ουκρανίας Petro Poroshenko. Συμφωνείτε ότι η σύγκρουση στην Ουκρανία θα μπορούσε να είναι άλλη μια ατέλειωτη ιστορία, άλλη μια σύγκρουση δεκαετιών ;
Δεν νομίζω ότι οι Ρώσοι θέλουν να λύσουν αυτά τα προβλήματα. Και τώρα βλέπουμε ότι ο κ Πούτιν έχει τη φιλοδοξία να κρατήσει αυτές τις συγκρούσεις να σιγοβράζουν. Από τη μία πλευρά, εγώ δεν θα περίμενα τη Ρωσία να προσπαθήσει να ενσωματώσει περισσότερη ουκρανική γη στη Ρωσία, όπως έχουμε δει στην Κριμαία, διότι αυτό θα κόστιζε στη Ρωσία. Ο Πούτιν έχει πετύχει το στόχο του μόνο με την υποστήριξη ουρανών αυτονομιστών στα ανατολικά. Πιστεύω ότι η Δύση θα πρέπει να είναι πιο σκληρή από τη Ρωσία στο θέμα αυτό. Για παράδειγμα, πιστεύω ότι πρέπει να ενισχύσει τις κυρώσεις, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να επεκτείνει τις κυρώσεις για τουλάχιστον δώδεκα μήνες αντί των σημερινών έξι μήνων. Στην πραγματικότητα, σε μακροπρόθεσμη βάση, νομίζω ότι πρέπει να ασκούμε κυρώσεις αορίστου χρόνου, έτσι ώστε να μπορούμε να στείλουμε ένα πολύ σαφές μήνυμα στη Ρωσία ότι θα μπορούσε να αρουν εάν η Ρωσία αλλάξει τη συμπεριφορά της. Έτσι, θα πρέπει να ενισχύσουμε τις κυρώσεις και, δεύτερον, αν η Ρωσία συνεχίσει να αποσταθεροποιείτην Ανατολική Ουκρανία, πιστεύω επίσης ότι θα πρέπει να εξετάσουμε την παράδοση όπλων στην Ουκρανία. Αμυντικά όπλα, έτσι ώστε ο ουκρανικός στρατός να μπορεί να βελτιώσει τις δυνατότηες άμυνας του.
Είναι πιθανό ότι οι χώρες της ΕΕ δεν είναι ενωμένες όσο αφορά τις κυρώσεις;
Αυτό είναι επίσης ένα πρόβλημα. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι κυρώσεις θα πρέπει να παραταθούν για τουλάχιστον δώδεκα μήνες, επειδή τώρα έχουμε μια συζήτηση κάθε έξι μήνες και μπορούμε επίσης να δούμε ότι η Ρωσία προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την κατάσταση κάθε έξι μήνες.
Ήταν σωστή η πολιτική του ΝΑΤΟ απέναντι στη Ρωσία κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, η αλλαγή στην ατζέντα της Μόσχας δεν ήταν προβλέψιμη;
Νομίζω ότι ήταν σωστή. Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου είχαμε αυτό που εγώ θα αποκαλούσα υποχρέωση στην προσπάθεια να δημιουργήσουμε μια νέα Ευρώπη, μια ολόκληρη Ευρώπη ελεύθερη και ειρηνική. Νομίζω ότι πράξαμε σωστά. Το κάναμε με τα μάτια μας ανοιχτά, γνωρίζοντας ότι η Ρωσία θα μπορούσε να γυρίσει σε μια πιο δυναμική στάση. Δυστυχώς το έκαναν. Αλλά νομίζω ότι κάναμε το σωστό, προσπαθώντας να ενσωματώσουμε τη Ρωσία στις αμυντικές δομές μας. Αλλά δεν το ήθελαν αυτό, και γι 'αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσουμε και να προσαρμοστούμε σε αυτή τη δραματική αλλαγή στην ασφάλεια στην Ευρώπη.
Πηγή: DefenceMatters.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου