Πολλά τα βιβλία με "συνταγές πλουτισμού", πολλές και οι συνεντεύξεις πάμπλουτων ανθρώπων με τις ιδιαίτερες απόψεις τους.
Εν μέσω κρίσης, ορισμένες από αυτές μπορούν να θεωρηθούν και προκλητικές, αλλά έχουν και το ειδικό ενδιαφέρον τους.
Ο περισσότερος κόσμος θεωρεί σήμερα πως για να γίνει πλούσιος πρέπει να έχει μαζέψει ένα αρχικό κεφάλαιο ικανό για μία αποδοτική επένδυση. Άνθρωποι που πλούτισαν, ωστόσο, έρχονται με συνεντεύξεις τους να διαψεύσουν αυτή την πεποίθηση και να υποστηρίξουν πως είναι ο διαφορετικός τρόπος σκέψης που κάνει κάποιους ανθρώπους πλούσιους.
Όπως έλεγε ο Steve Siebold – συγγραφέας του «Πως σκέπτονται οι πλούσιοι» - “η μεσαία τάξη θεωρεί πως οι άνθρωποι πρέπει να είναι ευτυχισμένοι με αυτά που έχουν και συνολικά οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται οτιδήποτε έχει σχέση με το χρήμα”. Αυτό είναι κάτι που την διαφοροποιεί από τους ανθρώπους του πλούτου.
Οι ανισοτητες και οι "καπιταλιστικοί μύθοι"
Βέβαια, η διαφορά μεταξύ πλουσίων και φτωχών δεν είναι απλώς θέμα... νοοτροπίας, όπως ισχυρίζονται όσοι ευαγγελίζονται το “αμερικανικό όνειρο”, αλλά ένα βαθιά πολιτικό ζήτημα που έχει να κάνει, ανάμεσα σε άλλα με τις ανισότητες, τις διαφορετικές ευκαιρίες, αλλά και την εκμετάλλευση των ανίσχυρων από εκείνους που έχουν τη δύναμη και ελέγχουν τους μηχανισμούς παραγωγής χρήματος και πλούτου.
Άλλωστε η μεγάλη κρίση που ζούμε έχει φέρει με ένταση τα ζητήματα αυτά στο προσκήνιο και πολλοί οικονομολόγοι θεωρούν την αύξηση της ανισότητας μέσα στις κοινωνίες, αλλά και μεταξύ των κρατών, ως μια από τις βασικές αιτίες της κρίσης.
Πέρα, όμως, από την πολιτική και φιλοσοφική διάσταση του ζητήματος, οι “συνταγές” για τη δημιουργία πλούτου και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν το χρήμα εκείνοι που το έχουν εν αφθονία έχει πάντα κάποιο ενδιαφέρον, έστω και μόνο επειδή αναδεικνύει έναν συγκεκριμένο τρόπο σκέψης.
Οι "συνταγές"
Πρόσφατα το Business Insider παρέθεσε τους, κατά Siebold, 21 τρόπους με τους οποίους οι πλούσιοι σκέπτονται διαφορετικά, μερικούς από τους οποίους και αναδημοσιεύουμε.* Ο μέσος άνθρωπος θεωρεί πως πρέπει να έχεις χρήματα για να βγάλεις χρήματα. Ο πλούσιος αντίθετα αξιοποιεί τα χρήματα των άλλων για να κερδίσει.
* Ο μέσος άνθρωπος πιστεύει πως ο εγωϊσμός είναι κακό πράγμα. Ο πλούσιος τον θεωρεί αρετή.
* Ο μέσος άνθρωπος πιστεύει πως ο δρόμος για τα πλούτη είναι στρωμένος με επίσημη “ακαδημαϊκή” εκπαίδευση. Ο πλούσιος πιστεύει στην απόκτηση εξειδικευμένης γνώσης.
* Ο μέσος άνθρωπος σκέπτεται το χρήμα μέσα από τα μάτια των συναισθημάτων. Ο πλούσιος σκέπτεται το χρήμα με τη λογική του.
* Ο μέσος άνθρωπος κερδίζει χρήματα κάνοντας δουλειές που δεν τον ενδιαφέρουν. Ο πλούσιος ακολουθεί το πάθος του για να βγάλει χρήματα.
Οι "αμερικανιές"
Τέτοιες λίστες με “συνταγές πλουτισμού” είναι γεμάτες με και με κάποιες απλοϊκές διαπιστώσεις οι οποίες απλώς εξιδανικεύουν τους “πλούσιους” με τελείως “αμερικανικό” τρόπο. Πρόκειται για προτάσεις που ακούγονται αστείες, ιδιαίτερα σε μια χώρα όπως οι ΗΠΑ, όπου το πλουσιότερο 1% του πληθυσμού διπλασίασε τις τελευταίες δεκαετίες το μερίδιό του στο συνολικό διαθέσιμο εισόδημα της χώρας. Στις ΗΠΑ, το μερίδιο του πλουσιότερου 1% του πληθυσμού, έφτασε κοντά στο 25% του διαθέσιμου εισοδήματος το 2008, από σχεδόν 9% που ήταν τη δεκαετία του 1970 (σήμερα είναι κοντά στο 21%).
Ας δούμε μερικές από αυτές:
* Ο μέσος άνθρωπος πιστεύει πως πρέπει να κάνεις κάτι για να γίνεις πλούσιος. Ο πλούσιος πιστεύει πως πρέπει να είσαι κάτι για να γίνεις πλούσιος.
* Ο μέσος άνθρωπος πιστεύει πως οι αγορές οδηγούνται από την λογική και τη στρατηγική. Ο πλούσιος γνωρίζει πως κινούνται από το συναίσθημα της απληστίας και του φόβου.
* Ο μέσος άνθρωπος ζει με περισσότερα μέσα απ’ όσα πράγματι διαθέτει. Ο πλούσιος ζει με λιγότερα απ’ όσα έχει.
* Ο μέσος άνθρωπος διδάσκει τα παιδιά του πώς να επιβιώνουν. Ο πλούσιος τα μαθαίνει πώς να πλουτίζουν.
Ο μέσος άνθρωπος αφήνει το χρήμα να τον στρεσάρει. Ο πλούσιος βρίσκει γαλήνη πνεύματος μέσα στον πλούτο.
* Ο μέσος άνθρωπος εστιάζει τις προσπάθειες του στο να αποταμιεύει χρήματα. Ο πλούσιος στο πως θα κερδίσει χρήματα.
* Ο μέσος άνθρωπος όταν έχει χρήματα κοιτάζει πάντα πώς να τα διασφαλίσει. Ο πλούσιος γνωρίζει πότε να πάρει ένα ρίσκο.
* Ο μέσος άνθρωπος πιστεύει πως πρέπει να διαλέξεις ανάμεσα στο να έχεις μία καλή οικογένεια και στο να γίνεις πλούσιος. Ο πλούσιος ξέρει πως μπορείς να τα έχεις και τα δύο.
* Ο μέσος άνθρωπος αγαπά να νιώθει άνετα και βολικά. Ο πλούσιος νιώθει άνετα μέσα στην αβεβαιότητα.
* Ο μέσος άνθρωπος ποτέ δεν συνδέει το χρήμα με την υγεία. Ο πλούσιος γνωρίζει πως το χρήμα μπορεί να σου σώσει τη ζωή.
* Ο μέσος άνθρωπος έχει νοοτροπία λοταρίας καθώς πιστεύει στην τύχη. Ο πλούσιος έχει νοοτροπία δράσης.
* Ο μέσος άνθρωπος νοσταλγεί τις παλιές καλές μέρες. Ο πλούσιος οραματίζεται το μέλλον.
* Ο μέσος άνθρωπος θέτει τον πήχη των προσδοκιών του χαμηλά για να μην απογοητευτεί. Ο πλούσιος τον ανεβάζει ψηλά αντιμετωπίζοντας τις προκλήσεις.* Ο μέσος άνθρωπος πιστεύει πως το χρήμα είναι η πηγή κάθε κακού. Ο πλούσιος άνθρωπος πιστεύει πως η φτώχεια είναι η πηγή κάθε κακού.
Ο μέσος άνθρωπος προτιμά να διασκεδάζει αντί να μορφώνεται. Ο πλούσιος κάνει ακριβώς το αντίθετο.
* Ο μέσος άνθρωπος εκτιμά πως ο πλούσιος είναι σνομπ. Όμως ο πλούσιος απλώς θέλει να περιβάλλεται από ανθρώπους που έχουν ίδιο τρόπο σκέψης μ’ αυτόν.
ΠΗΓΗ:http://www.money-money.gr
Εν μέσω κρίσης, ορισμένες από αυτές μπορούν να θεωρηθούν και προκλητικές, αλλά έχουν και το ειδικό ενδιαφέρον τους.
Ο περισσότερος κόσμος θεωρεί σήμερα πως για να γίνει πλούσιος πρέπει να έχει μαζέψει ένα αρχικό κεφάλαιο ικανό για μία αποδοτική επένδυση. Άνθρωποι που πλούτισαν, ωστόσο, έρχονται με συνεντεύξεις τους να διαψεύσουν αυτή την πεποίθηση και να υποστηρίξουν πως είναι ο διαφορετικός τρόπος σκέψης που κάνει κάποιους ανθρώπους πλούσιους.
Όπως έλεγε ο Steve Siebold – συγγραφέας του «Πως σκέπτονται οι πλούσιοι» - “η μεσαία τάξη θεωρεί πως οι άνθρωποι πρέπει να είναι ευτυχισμένοι με αυτά που έχουν και συνολικά οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται οτιδήποτε έχει σχέση με το χρήμα”. Αυτό είναι κάτι που την διαφοροποιεί από τους ανθρώπους του πλούτου.
Οι ανισοτητες και οι "καπιταλιστικοί μύθοι"
Βέβαια, η διαφορά μεταξύ πλουσίων και φτωχών δεν είναι απλώς θέμα... νοοτροπίας, όπως ισχυρίζονται όσοι ευαγγελίζονται το “αμερικανικό όνειρο”, αλλά ένα βαθιά πολιτικό ζήτημα που έχει να κάνει, ανάμεσα σε άλλα με τις ανισότητες, τις διαφορετικές ευκαιρίες, αλλά και την εκμετάλλευση των ανίσχυρων από εκείνους που έχουν τη δύναμη και ελέγχουν τους μηχανισμούς παραγωγής χρήματος και πλούτου.
Άλλωστε η μεγάλη κρίση που ζούμε έχει φέρει με ένταση τα ζητήματα αυτά στο προσκήνιο και πολλοί οικονομολόγοι θεωρούν την αύξηση της ανισότητας μέσα στις κοινωνίες, αλλά και μεταξύ των κρατών, ως μια από τις βασικές αιτίες της κρίσης.
Πέρα, όμως, από την πολιτική και φιλοσοφική διάσταση του ζητήματος, οι “συνταγές” για τη δημιουργία πλούτου και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν το χρήμα εκείνοι που το έχουν εν αφθονία έχει πάντα κάποιο ενδιαφέρον, έστω και μόνο επειδή αναδεικνύει έναν συγκεκριμένο τρόπο σκέψης.
Οι "συνταγές"
Πρόσφατα το Business Insider παρέθεσε τους, κατά Siebold, 21 τρόπους με τους οποίους οι πλούσιοι σκέπτονται διαφορετικά, μερικούς από τους οποίους και αναδημοσιεύουμε.* Ο μέσος άνθρωπος θεωρεί πως πρέπει να έχεις χρήματα για να βγάλεις χρήματα. Ο πλούσιος αντίθετα αξιοποιεί τα χρήματα των άλλων για να κερδίσει.
* Ο μέσος άνθρωπος πιστεύει πως ο εγωϊσμός είναι κακό πράγμα. Ο πλούσιος τον θεωρεί αρετή.
* Ο μέσος άνθρωπος πιστεύει πως ο δρόμος για τα πλούτη είναι στρωμένος με επίσημη “ακαδημαϊκή” εκπαίδευση. Ο πλούσιος πιστεύει στην απόκτηση εξειδικευμένης γνώσης.
* Ο μέσος άνθρωπος σκέπτεται το χρήμα μέσα από τα μάτια των συναισθημάτων. Ο πλούσιος σκέπτεται το χρήμα με τη λογική του.
* Ο μέσος άνθρωπος κερδίζει χρήματα κάνοντας δουλειές που δεν τον ενδιαφέρουν. Ο πλούσιος ακολουθεί το πάθος του για να βγάλει χρήματα.
Οι "αμερικανιές"
Τέτοιες λίστες με “συνταγές πλουτισμού” είναι γεμάτες με και με κάποιες απλοϊκές διαπιστώσεις οι οποίες απλώς εξιδανικεύουν τους “πλούσιους” με τελείως “αμερικανικό” τρόπο. Πρόκειται για προτάσεις που ακούγονται αστείες, ιδιαίτερα σε μια χώρα όπως οι ΗΠΑ, όπου το πλουσιότερο 1% του πληθυσμού διπλασίασε τις τελευταίες δεκαετίες το μερίδιό του στο συνολικό διαθέσιμο εισόδημα της χώρας. Στις ΗΠΑ, το μερίδιο του πλουσιότερου 1% του πληθυσμού, έφτασε κοντά στο 25% του διαθέσιμου εισοδήματος το 2008, από σχεδόν 9% που ήταν τη δεκαετία του 1970 (σήμερα είναι κοντά στο 21%).
Ας δούμε μερικές από αυτές:
* Ο μέσος άνθρωπος πιστεύει πως πρέπει να κάνεις κάτι για να γίνεις πλούσιος. Ο πλούσιος πιστεύει πως πρέπει να είσαι κάτι για να γίνεις πλούσιος.
* Ο μέσος άνθρωπος πιστεύει πως οι αγορές οδηγούνται από την λογική και τη στρατηγική. Ο πλούσιος γνωρίζει πως κινούνται από το συναίσθημα της απληστίας και του φόβου.
* Ο μέσος άνθρωπος ζει με περισσότερα μέσα απ’ όσα πράγματι διαθέτει. Ο πλούσιος ζει με λιγότερα απ’ όσα έχει.
* Ο μέσος άνθρωπος διδάσκει τα παιδιά του πώς να επιβιώνουν. Ο πλούσιος τα μαθαίνει πώς να πλουτίζουν.
Ο μέσος άνθρωπος αφήνει το χρήμα να τον στρεσάρει. Ο πλούσιος βρίσκει γαλήνη πνεύματος μέσα στον πλούτο.
* Ο μέσος άνθρωπος εστιάζει τις προσπάθειες του στο να αποταμιεύει χρήματα. Ο πλούσιος στο πως θα κερδίσει χρήματα.
* Ο μέσος άνθρωπος όταν έχει χρήματα κοιτάζει πάντα πώς να τα διασφαλίσει. Ο πλούσιος γνωρίζει πότε να πάρει ένα ρίσκο.
* Ο μέσος άνθρωπος πιστεύει πως πρέπει να διαλέξεις ανάμεσα στο να έχεις μία καλή οικογένεια και στο να γίνεις πλούσιος. Ο πλούσιος ξέρει πως μπορείς να τα έχεις και τα δύο.
* Ο μέσος άνθρωπος αγαπά να νιώθει άνετα και βολικά. Ο πλούσιος νιώθει άνετα μέσα στην αβεβαιότητα.
* Ο μέσος άνθρωπος ποτέ δεν συνδέει το χρήμα με την υγεία. Ο πλούσιος γνωρίζει πως το χρήμα μπορεί να σου σώσει τη ζωή.
* Ο μέσος άνθρωπος έχει νοοτροπία λοταρίας καθώς πιστεύει στην τύχη. Ο πλούσιος έχει νοοτροπία δράσης.
* Ο μέσος άνθρωπος νοσταλγεί τις παλιές καλές μέρες. Ο πλούσιος οραματίζεται το μέλλον.
* Ο μέσος άνθρωπος θέτει τον πήχη των προσδοκιών του χαμηλά για να μην απογοητευτεί. Ο πλούσιος τον ανεβάζει ψηλά αντιμετωπίζοντας τις προκλήσεις.* Ο μέσος άνθρωπος πιστεύει πως το χρήμα είναι η πηγή κάθε κακού. Ο πλούσιος άνθρωπος πιστεύει πως η φτώχεια είναι η πηγή κάθε κακού.
Ο μέσος άνθρωπος προτιμά να διασκεδάζει αντί να μορφώνεται. Ο πλούσιος κάνει ακριβώς το αντίθετο.
* Ο μέσος άνθρωπος εκτιμά πως ο πλούσιος είναι σνομπ. Όμως ο πλούσιος απλώς θέλει να περιβάλλεται από ανθρώπους που έχουν ίδιο τρόπο σκέψης μ’ αυτόν.
ΠΗΓΗ:http://www.money-money.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου