Την άνοιξη του 2010, όταν η Ευρωζώνη έδινε το «πράσινο» φως στο μηχανισμό στήριξης της ελληνικής οικονομίας με 30 δισ. ευρώ, ο οικονομολόγος και καθηγητής του Cambridge Ηλίας Καρακίτσος προέβλεπε - επιτυχώς, όπως αποδεικνύεται σήμερα-
εκτόξευση της ανεργίας στο 20% και καθίζηση της εταιρικής κερδοφορίας και της κτηματαγοράς.
Σήμερα στον απόηχο της πρόσφατης απόφασης για το Eurogroup, ο κ. Καρακίτσος εκτιμά ότι η Κύπρος μολονότι απέφυγε τη χρεοκοπία, δεν θα καταφέρει να επιστρέψει στην ανάκαμψη. Προβλέπει ύφεση 50% και σημειώνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν στηρίζεται, πλέον, σε αξίες, αλλά μόνο στο κέρδος και κάνει λόγο για «γερμανοποίηση» των κρατών-μελών.
Συνέντευξη στον Δημήτρη Δελεβέγκο
Πώς σχολιάζετε την απόφαση που έλαβε το Eurogroup προχθές;
Η απόφαση του Eurogroup ελήφθη μέσα σε ένα πλαίσιο, όπου η γεωπολιτική απειλή είναι πολύ μεγαλύτερη από τον οικονομικό κίνδυνο που η Κύπρος αντιμετωπίζει, εάν λάβουμε υπόψη και τις πρόσφατες δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων.
Βραχυπρόθεσμα, οι επιπτώσεις στην κυπριακή οικονομία είναι, εξίσου, μεγάλες, είτε η Κύπρος επέστρεφε στην λίρα είτε παρέμενε στη ζώνη του ευρώ. Μακροπρόθεσμα, όμως, η παραμονή στην ευρωζώνη δεν θα οδηγήσει τη νησιωτική χώρα στην ανάκαμψη. Θα έπρεπε, δηλαδή, να εγκαταλείψει το ευρώ.
Γιατί;
Διότι εντός του ευρώ, το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου, που αντιπροσωπεύει το 40% του ΑΕΠ της Κύπρου, θα εκμηδενιστεί. Επίσης, ερώτημα παραμένει, εάν η τράπεζα Κύπρου θα καταφέρει, σε βάθος χρόνου, να διατηρήσει την λειτουργία της, υπό το βάρος των οφειλών ύψους 9 δισ. ευρώ.
Και σε σύγκριση με την Ελλάδα, η κρίση στην Μεγαλόνησο θα είναι οξύτερη, καθώς, μεταξύ άλλων, η διάλυση του τραπεζικού κυπριακού συστήματος θα έχει άμεσες επιπτώσεις στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο χρηματοοικονομικό τομέα (π.χ. δικηγόροι, auditors).
Ως αποτέλεσμα, προβλέπεται στην Κύπρο η ύφεση να αγγίξει το 50% μέσα σε ένα χρόνο, τη στιγμή που η Ελλάδα, ύστερα από ορισμένα χρόνια, παρουσίασε ύφεση 25%.
Από την άλλη πλευρά, ενδεχόμενη έξοδος από το ευρώ, θα δημιουργούσε μία υποτίμηση της τάξης του 50% στην κυπριακή λίρα, και ως αποτέλεσμα μεγάλο μέρος των καταθέσεων θα χάνονταν. Και οι Ρώσοι δεν θα είχαν ενδιαφέρον να παραμείνουν στη χώρα, από τη στιγμή που δεν θα ανήκε στην Ευρωζώνη.
Αυτά, βέβαια, θα παρατηρηθούν και με την παραμονή της Κύπρου στο ευρώ. Γι’αυτό θα ήταν προτιμότερη η επιστροφή στο εθνικό της νόμισμα, καθώς θα επέτρεπε άμεσα την «ανοικοδόμηση». Ωστόσο, η έξοδο από το ενιαίο νόμισμα, θα αποτελούσε ιδιαίτερα δύσκολη απόφαση, εξαιτίας της τουρκικής απειλής.
Η απόφαση του Eurogroup για «κούρεμα», έστω και άνω των 100.000 ευρώ, πλήττει το «άβατο» των τραπεζικών καταθέσεων;
Πλέον, το ρίσκο χώρας διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο, με τους καταθέτες να μη νιώθουν ασφαλείς. Ο καταθέτης, δηλαδή, μετατρέπεται σε επενδυτή και αναλαμβάνει τον κίνδυνο.
Εκτιμάτε ότι θα μπορούσε να επιβληθεί «haircut» και στις καταθέσεις των ελληνικών τραπεζών;
Νομίζω ότι αυτό που ενδιαφέρει την Τρόικα και τη Γερμανία είναι ο έλεγχος των ελληνικών τραπεζών. Στόχος τους, δηλαδή, είναι να μην πληρώσουν και στο πλαίσιο αυτό προχωρούν στην απόκτηση των επιχειρήσεων των προβληματικών χωρών.
Για παράδειγμα, στην Κύπρο ένα μεγάλο μέρος των εσόδων από την αξιοποίηση του φυσικού αερίου θα κατευθύνεται στην αποπληρωμή του δανείου. Πρόκειται για φαύλο κύκλο, καθώς όσο η ύφεση εντείνεται, τόσο περισσότερο δανεισμό θα χρειάζεται η χώρα. Και όσο αυξάνονται τα δάνεια τόσο αυξάνονται τα τοκοχρεωλύσια.
Οι σκληρές αποφάσεις του Eurogroup για την Κύπρο αποδεικνύουν ότι όλα τα κράτη-μέλη δεν είναι «ίσα»;
Η Ευρώπη δεν έχει, πια, τίποτα κοινό. Μία ένωση βασίζεται σε αξίες και όχι σε κέρδη. Τα οράματα των προγόνων μας έχουν εξαφανιστεί, καθώς το κέρδος έχει μετατραπεί σε αυτοσκοπό. Κυρίαρχος του «παιχνιδιού» είναι η Γερμανία και όσες χώρες είναι προβληματικές, καλούνται να πληρώσουν. Οι οικονομίες δηλαδή των κρατών-μελών «γερμανοποιούνται»: απαιτείται να διαθέτουν βιομηχανία, αλλιώς θα βρίσκονται αντιμέτωπα με αυστηρές κυρώσεις.
Ως εκ τούτου, καταργείται η θεωρία του Άνταμ Σμιθ περί ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος, βάσει της οποίας, στην περίπτωσή μας, μία χώρα επικεντρώνεται σε έναν τομέα, όπου υπερέχει.
Από την άλλη πλευρά, η Κύπρος φέρει μερίδιο ευθύνης, καθώς αγόραζε ελληνικά ομόλογα, όταν οι υπόλοιποι, όπως η Γερμανία, τα πωλούσαν, επιδιώκοντας ιδιαίτερα μεγάλες, αλλά υψηλότατου ρίσκου αποδόσεις.
Ποια θα ήταν η λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρωζώνη;
Να εγκαταλείψει το ευρώ η Γερμανία με το ανάλογο κόστος που αυτό θα συνεπαγόταν για την ένωση. Έτσι, κοινό νόμισμα θα διέθεταν τα υπόλοιπα κράτη-μέλη που διαθέτουν ομοειδή χαρακτηριστικά.
εκτόξευση της ανεργίας στο 20% και καθίζηση της εταιρικής κερδοφορίας και της κτηματαγοράς.
Σήμερα στον απόηχο της πρόσφατης απόφασης για το Eurogroup, ο κ. Καρακίτσος εκτιμά ότι η Κύπρος μολονότι απέφυγε τη χρεοκοπία, δεν θα καταφέρει να επιστρέψει στην ανάκαμψη. Προβλέπει ύφεση 50% και σημειώνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν στηρίζεται, πλέον, σε αξίες, αλλά μόνο στο κέρδος και κάνει λόγο για «γερμανοποίηση» των κρατών-μελών.
Συνέντευξη στον Δημήτρη Δελεβέγκο
Πώς σχολιάζετε την απόφαση που έλαβε το Eurogroup προχθές;
Η απόφαση του Eurogroup ελήφθη μέσα σε ένα πλαίσιο, όπου η γεωπολιτική απειλή είναι πολύ μεγαλύτερη από τον οικονομικό κίνδυνο που η Κύπρος αντιμετωπίζει, εάν λάβουμε υπόψη και τις πρόσφατες δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων.
Βραχυπρόθεσμα, οι επιπτώσεις στην κυπριακή οικονομία είναι, εξίσου, μεγάλες, είτε η Κύπρος επέστρεφε στην λίρα είτε παρέμενε στη ζώνη του ευρώ. Μακροπρόθεσμα, όμως, η παραμονή στην ευρωζώνη δεν θα οδηγήσει τη νησιωτική χώρα στην ανάκαμψη. Θα έπρεπε, δηλαδή, να εγκαταλείψει το ευρώ.
Γιατί;
Διότι εντός του ευρώ, το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου, που αντιπροσωπεύει το 40% του ΑΕΠ της Κύπρου, θα εκμηδενιστεί. Επίσης, ερώτημα παραμένει, εάν η τράπεζα Κύπρου θα καταφέρει, σε βάθος χρόνου, να διατηρήσει την λειτουργία της, υπό το βάρος των οφειλών ύψους 9 δισ. ευρώ.
Και σε σύγκριση με την Ελλάδα, η κρίση στην Μεγαλόνησο θα είναι οξύτερη, καθώς, μεταξύ άλλων, η διάλυση του τραπεζικού κυπριακού συστήματος θα έχει άμεσες επιπτώσεις στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο χρηματοοικονομικό τομέα (π.χ. δικηγόροι, auditors).
Ως αποτέλεσμα, προβλέπεται στην Κύπρο η ύφεση να αγγίξει το 50% μέσα σε ένα χρόνο, τη στιγμή που η Ελλάδα, ύστερα από ορισμένα χρόνια, παρουσίασε ύφεση 25%.
Από την άλλη πλευρά, ενδεχόμενη έξοδος από το ευρώ, θα δημιουργούσε μία υποτίμηση της τάξης του 50% στην κυπριακή λίρα, και ως αποτέλεσμα μεγάλο μέρος των καταθέσεων θα χάνονταν. Και οι Ρώσοι δεν θα είχαν ενδιαφέρον να παραμείνουν στη χώρα, από τη στιγμή που δεν θα ανήκε στην Ευρωζώνη.
Αυτά, βέβαια, θα παρατηρηθούν και με την παραμονή της Κύπρου στο ευρώ. Γι’αυτό θα ήταν προτιμότερη η επιστροφή στο εθνικό της νόμισμα, καθώς θα επέτρεπε άμεσα την «ανοικοδόμηση». Ωστόσο, η έξοδο από το ενιαίο νόμισμα, θα αποτελούσε ιδιαίτερα δύσκολη απόφαση, εξαιτίας της τουρκικής απειλής.
Η απόφαση του Eurogroup για «κούρεμα», έστω και άνω των 100.000 ευρώ, πλήττει το «άβατο» των τραπεζικών καταθέσεων;
Πλέον, το ρίσκο χώρας διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο, με τους καταθέτες να μη νιώθουν ασφαλείς. Ο καταθέτης, δηλαδή, μετατρέπεται σε επενδυτή και αναλαμβάνει τον κίνδυνο.
Εκτιμάτε ότι θα μπορούσε να επιβληθεί «haircut» και στις καταθέσεις των ελληνικών τραπεζών;
Νομίζω ότι αυτό που ενδιαφέρει την Τρόικα και τη Γερμανία είναι ο έλεγχος των ελληνικών τραπεζών. Στόχος τους, δηλαδή, είναι να μην πληρώσουν και στο πλαίσιο αυτό προχωρούν στην απόκτηση των επιχειρήσεων των προβληματικών χωρών.
Για παράδειγμα, στην Κύπρο ένα μεγάλο μέρος των εσόδων από την αξιοποίηση του φυσικού αερίου θα κατευθύνεται στην αποπληρωμή του δανείου. Πρόκειται για φαύλο κύκλο, καθώς όσο η ύφεση εντείνεται, τόσο περισσότερο δανεισμό θα χρειάζεται η χώρα. Και όσο αυξάνονται τα δάνεια τόσο αυξάνονται τα τοκοχρεωλύσια.
Οι σκληρές αποφάσεις του Eurogroup για την Κύπρο αποδεικνύουν ότι όλα τα κράτη-μέλη δεν είναι «ίσα»;
Η Ευρώπη δεν έχει, πια, τίποτα κοινό. Μία ένωση βασίζεται σε αξίες και όχι σε κέρδη. Τα οράματα των προγόνων μας έχουν εξαφανιστεί, καθώς το κέρδος έχει μετατραπεί σε αυτοσκοπό. Κυρίαρχος του «παιχνιδιού» είναι η Γερμανία και όσες χώρες είναι προβληματικές, καλούνται να πληρώσουν. Οι οικονομίες δηλαδή των κρατών-μελών «γερμανοποιούνται»: απαιτείται να διαθέτουν βιομηχανία, αλλιώς θα βρίσκονται αντιμέτωπα με αυστηρές κυρώσεις.
Ως εκ τούτου, καταργείται η θεωρία του Άνταμ Σμιθ περί ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος, βάσει της οποίας, στην περίπτωσή μας, μία χώρα επικεντρώνεται σε έναν τομέα, όπου υπερέχει.
Από την άλλη πλευρά, η Κύπρος φέρει μερίδιο ευθύνης, καθώς αγόραζε ελληνικά ομόλογα, όταν οι υπόλοιποι, όπως η Γερμανία, τα πωλούσαν, επιδιώκοντας ιδιαίτερα μεγάλες, αλλά υψηλότατου ρίσκου αποδόσεις.
Ποια θα ήταν η λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρωζώνη;
Να εγκαταλείψει το ευρώ η Γερμανία με το ανάλογο κόστος που αυτό θα συνεπαγόταν για την ένωση. Έτσι, κοινό νόμισμα θα διέθεταν τα υπόλοιπα κράτη-μέλη που διαθέτουν ομοειδή χαρακτηριστικά.
ΠΗΓΗ:http://www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου