Επιτυχίες αλλά και κρίσεις κατέγραψε η εξωτερική πολιτική της Ρωσίας μέσα στο 2012, με την ανάληψη της προεδρίας της G20 και τη συριακή σύγκρουση ν’ αποτυπώνουν δυνατότητες αλλά και δυσκολίες. Τα σπουδαιότερα γεγονότα της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής Υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας.
Το 2012 η Μόσχα φιλοξένησε τη σύνοδο κορυφής της Οικονομικής Συνεργασίας Ασίας και Ειρηνικού, ανέλαβε την προεδρία της «Ομάδας των 20» (G20) και ξεκίνησε απευθείας διαπραγματεύσεις με τη γειτονική Γεωργία, με την οποία οι διπλωματικές σχέσεις της είχαν διακοπεί μετά τον Αύγουστο του 2008. Παράλληλα, οι σχέσεις της Ρωσίας με τη Δύση άρχισαν επιδεινώνονται λόγω της Συρίας, αλλά και λόγω θεμάτων που συνδέονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα.
1. Νέο δόγμα στην εξωτερική πολιτική
Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών ανέπτυξε μια νέα στρατηγική στην εξωτερική πολιτική της, με πρωτοβουλία του Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος επέστρεψε φέτος στο Κρεμλίνο. Επί της ουσίας, πρόκειται για την πλατφόρμα στην οποία θα βασιστεί η ρωσική εξωτερική πολιτική κατά την τρίτη του προεδρική θητεία. Από το περιεχόμενό της προκύπτει ότι η Ρωσία θα στηριχτεί στην «ήπια ισχύ» και θα εμφανιστεί ως πόλος σταθερότητας, σ’ έναν «ολοένα και πιο απρόβλεπτο κόσμο». Βασική προτεραιότητα της εξωτερικής πολιτικής θεωρείται ο πρώην σοβιετικός χώρος.
2. Ηγετική παρουσία στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού
Η πραγματοποίηση της συνόδου κορυφής της APEC αποτέλεσε ένα σπουδαίο βήμα για την ανάληψη ηγετικού ρόλου από τη Ρωσία, στην περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού. Χάρις στα μεγάλα έργα κατασκευής υποδομών η διοργανώτρια περιοχή της συνόδου, το Βλαδιβοστόκ, γνώρισε ισχυρή αναπτυξιακή ώθηση.
3. Οι θεωρήσεις βίζας με την ΕΕ δεν καταργήθηκαν
Οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στη Ρωσία και την ΕΕ για την κατάργηση του καθεστώτος θεωρήσεων βίζας κρατούν εδώ και χρόνια, και φέτος αναμενόταν η κατάργηση των θεωρήσεων για ορισμένες κατηγορίες πολιτών. Ωστόσο, η επιθυμητή πρόοδος τελικά δεν σημειώθηκε. Πέτρα του σκανδάλου στη διάρκεια των συνομιλιών αποτέλεσαν τα υπηρεσιακά διαβατήρια. Η άρνηση της ΕΕ να απλοποιήσει το καθεστώς θεωρήσεων δεν έγινε δεκτή από τη ρωσική πλευρά. Το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας έχει την πεποίθηση ότι η ΕΕ όρθωσε εμπόδια στη διαδικασία, άνευ αιτίας.
4. Διαφωνίες με τη Γερμανία
Μια άλλη δύσκολη στιγμή για τη Ρωσία, μέσα στο 2012, ήταν η ψύχρανση των σχέσεών με έναν από τους βασικούς συμμάχους στην ΕΕ, τη Γερμανία. Η αιτία ήταν το έγγραφο που συνέταξε η γερμανική πλευρά με 17 αξιώσεις από τη Ρωσία, το οποίο διαμορφώθηκε υπό την ιδεολογική καθοδήγηση του συντονιστή των ρωσο-γερμανικών σχέσεων και βουλευτή Αντρέας Σόκενχοφ. Οι Γερμανοί νομοθέτες ενέκριναν το ψήφισμα που είχε τον χαρακτήρα «συστάσεων», και καλούσε τη Γερμανίδα καγκελάριο να θέσει ζητήματα σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Ρωσία. Η κ. Μέρκελ το έθεσε τελικά κατά τη συνάντηση της με τον πρόεδρο Πούτιν το Νοέμβριο και πολλοί μίλησαν τότε για το τέλος των «ιδιαίτερων σχέσεων» ανάμεσα στις δύο χώρες.
5. Η προεδρία της Ρωσίας στην G-20
Από την 1η Δεκεμβρίου η Ρωσία προεδρεύει για πρώτη φορά στο κλαμπ των χωρών με τις ισχυρότερες οικονομίες στον κόσμο, δηλαδή την «Ομάδα των είκοσι». Η G20 περιλαμβάνει το 90% του παγκόσμιου ΑΕΠ, το 80% του παγκόσμιου εμπορίου και τα 2/3 του πληθυσμού του πλανήτη. Στη Ρωσία προσφέρεται όχι απλά μια δυνατότητα να δείξει ότι ξέρει να διοργανώνει διασκέψεις, αλλά και μια σπουδαία ευκαιρία να ασκήσει ουσιαστική επιρροή στη διεθνή οικονομική πολιτική.
6. Ο νόμος Μαγκνίντσκι οδήγησε σε αντίποινα
Στις αρχές Σεπτεμβρίου η αμερικανική Γερουσία ψήφισε νόμο ο οποίος προβλέπει κυρώσεις κατά Ρώσων που φέρονται ότι συνέβαλαν στο θάνατο του δικηγόρου Σεργκέι Μαγκνίτσκι, σε φυλακή της Μόσχας. Η Ρωσία εξέλαβε την ενέργεια αυτή ως ανάμιξη στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας. Σε απάντηση στη λίστα Μαγκνίτσκι, οι βουλευτές της Δούμας ξεκίνησαν την επεξεργασία ενός νόμου ο οποίος μεταξύ άλλων θα απαγορεύσει στους Αμερικάνους την υιοθεσία παιδιών από τη Ρωσία. Πολιτικοί αναλυτές έκαναν λόγο για «εικόνα ψυχρού πολέμου».
7. Διευκόλυνση του ΝΑΤΟ στο Ουλιάνοβσκ
Η ρωσική κυβέρνηση από τον Ιούνιο επέτρεψε τη χρησιμοποίηση όχι μόνο του χερσαίου, αλλά και του εναέριου χώρου, της για τη μεταφορά φορτίων μέσω του Ουλιάνοβσκ, από και προς το Αφγανιστάν. Για τη Βορειοατλαντική συμμαχία, η οποία το 2012 άρχισε την απόσυρση των στρατιωτικών του δυνάμεων από το Αφγανιστάν, το γεγονός αυτό έχει μεγάλη σημασία. Στη Ρωσία, η συγκεκριμένη είδηση προκάλεσε επικρίσεις από την πλευρά των συντηρητικών στρωμάτων του πληθυσμού. Πολλοί φοβήθηκαν το άνοιγμα μιας ολοκληρωμένης βάσης του ΝΑΤΟ στην περιοχή, γι’ αυτό, ακόμη και ο Βλαντίμιρ Πούτιν υποχρεώθηκε τον περασμένο Αύγουστο να συναντηθεί με τους στρατιωτικούς που υπηρετούν στην περιοχή για να τους καθησυχάσει.
8. Η Συρία επέτεινε την ένταση
Με φόντο την ισχυρή πίεση της Δύσης προς τη Συρία, η Ρωσία κατέστη το βασικό αντίβαρο μιας στρατιωτικής επέμβασης στον εμφύλιο πόλεμο που εξελίσσεται στη χώρα της Μέσης Ανατολής. Σύμφωνα με τη ρωσική ηγεσία, η υποστήριξη της Δύσης προς τους Σύριους αντικαθεστωτικούς δεν θα οδηγήσει στον εκδημοκρατισμό της χώρας, παρά μόνο θα αποσταθεροποιήσει την περιοχή, θα λύσει τα χέρια στους τρομοκράτες και θα υπονομεύσει οριστικά την ισχύ του διεθνούς δικαίου ως προς την επίλυση συγκρούσεων που έχουν πολιτικά κίνητρα.
9. Νέοι κανόνες διαχείρισης του διαδικτύου
Η Ρωσία και η Κίνα τάχθηκαν υπέρ μιας ριζικής μεταρρύθμισης του συστήματος ελέγχου του διαδικτύου. Όπως υποστηρίζουν οι δύο χώρες, το υφιστάμενο σύστημα ρύθμισης της λειτουργίας του διαδικτυακού χώρου από ιδιωτικές αμερικανικές εταιρίες είναι ξεπερασμένο και δεν ανταποκρίνεται στις προκλήσεις του σύγχρονου ιστού. Η ρωσική αντιπροσωπεία πρότεινε να ανατεθεί η διαχείριση του διαδικτύου στον ΟΗΕ ή στη Διεθνή Ένωση Τηλεπικοινωνιών (ITU), και να παραχωρηθεί στα κράτη η δυνατότητα ανεξάρτητης διαχείρισης της τεχνικής πλευράς των επικοινωνιών.
10. Απομάκρυνση της USAID από τη Ρωσία
Μετά τη θέσπιση αυστηρότερων κριτηρίων, όσον αφορά τη χρηματοδότηση των πολιτικών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων στη ρωσική επικράτεια, η Αμερικανική Υπηρεσία για τη Διεθνή Ανάπτυξη (USAID) εγκατέλειψε τη χώρα. Μέσω αυτής της οργάνωσης οι ρωσικές ΜΚΟ λάμβαναν περίπου 100 εκατ. δολάρια ετησίως. Η αποχώρηση της USAID αποτέλεσε ένα ακόμη πεδίο έντασης ανάμεσα στη Ρωσία και τις ΗΠΑ.
11. Προσέγγιση με τη Γεωργία
Λίγο πριν από το τέλος του έτους, η Ρωσία πραγματοποίησε τις πρώτες μετά από τέσσερα χρόνια απευθείας συνομιλίες με τη νότια γείτονά της, τη Γεωργία, με την οποία είχαν διακοπεί οι διπλωματικές σχέσεις ύστερα από την ένοπλη σύγκρουση του Αυγούστου του 2008. Η έναρξη της διαπραγματευτικής διαδικασίας στάθηκε δυνατή χάρις στη νίκη της αντιπολίτευσης, στις κοινοβουλευτικές εκλογές της Γεωργίας και τη σημαντική αποδυνάμωση του προέδρου Μιχαήλ Σαακασβίλι.
12. Τουριστικά ελκυστικότερη η Ρωσία
Ο δήμαρχος της Μόσχας Σεργκέι Σομπιάνιν δήλωσε πρόσφατα, ότι οι ξένοι τουρίστες που επισκέφθηκαν το 2012 τη ρωσική πρωτεύουσα ήταν περισσότεροι από κάθε άλλη χρονιά, καθώς ξεπέρασαν τα 5 εκατομμύρια. Όπως ανέφερε, πρόκειται για αριθμό ρεκόρ στην ιστορία της πόλης. Τα στατιστικά στοιχεία για ολόκληρη τη Ρωσία δεν έχουν ακόμη δημοσιευτεί, αλλά αναμένεται ότι η χώρα θα ξεπεράσει συνολικά τον συντελεστή του 2011 κατά 15-20%.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
ΠΗΓΗ:http://www.defencenet.gr
Το 2012 η Μόσχα φιλοξένησε τη σύνοδο κορυφής της Οικονομικής Συνεργασίας Ασίας και Ειρηνικού, ανέλαβε την προεδρία της «Ομάδας των 20» (G20) και ξεκίνησε απευθείας διαπραγματεύσεις με τη γειτονική Γεωργία, με την οποία οι διπλωματικές σχέσεις της είχαν διακοπεί μετά τον Αύγουστο του 2008. Παράλληλα, οι σχέσεις της Ρωσίας με τη Δύση άρχισαν επιδεινώνονται λόγω της Συρίας, αλλά και λόγω θεμάτων που συνδέονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα.
1. Νέο δόγμα στην εξωτερική πολιτική
Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών ανέπτυξε μια νέα στρατηγική στην εξωτερική πολιτική της, με πρωτοβουλία του Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος επέστρεψε φέτος στο Κρεμλίνο. Επί της ουσίας, πρόκειται για την πλατφόρμα στην οποία θα βασιστεί η ρωσική εξωτερική πολιτική κατά την τρίτη του προεδρική θητεία. Από το περιεχόμενό της προκύπτει ότι η Ρωσία θα στηριχτεί στην «ήπια ισχύ» και θα εμφανιστεί ως πόλος σταθερότητας, σ’ έναν «ολοένα και πιο απρόβλεπτο κόσμο». Βασική προτεραιότητα της εξωτερικής πολιτικής θεωρείται ο πρώην σοβιετικός χώρος.
2. Ηγετική παρουσία στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού
Η πραγματοποίηση της συνόδου κορυφής της APEC αποτέλεσε ένα σπουδαίο βήμα για την ανάληψη ηγετικού ρόλου από τη Ρωσία, στην περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού. Χάρις στα μεγάλα έργα κατασκευής υποδομών η διοργανώτρια περιοχή της συνόδου, το Βλαδιβοστόκ, γνώρισε ισχυρή αναπτυξιακή ώθηση.
3. Οι θεωρήσεις βίζας με την ΕΕ δεν καταργήθηκαν
Οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στη Ρωσία και την ΕΕ για την κατάργηση του καθεστώτος θεωρήσεων βίζας κρατούν εδώ και χρόνια, και φέτος αναμενόταν η κατάργηση των θεωρήσεων για ορισμένες κατηγορίες πολιτών. Ωστόσο, η επιθυμητή πρόοδος τελικά δεν σημειώθηκε. Πέτρα του σκανδάλου στη διάρκεια των συνομιλιών αποτέλεσαν τα υπηρεσιακά διαβατήρια. Η άρνηση της ΕΕ να απλοποιήσει το καθεστώς θεωρήσεων δεν έγινε δεκτή από τη ρωσική πλευρά. Το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας έχει την πεποίθηση ότι η ΕΕ όρθωσε εμπόδια στη διαδικασία, άνευ αιτίας.
4. Διαφωνίες με τη Γερμανία
Μια άλλη δύσκολη στιγμή για τη Ρωσία, μέσα στο 2012, ήταν η ψύχρανση των σχέσεών με έναν από τους βασικούς συμμάχους στην ΕΕ, τη Γερμανία. Η αιτία ήταν το έγγραφο που συνέταξε η γερμανική πλευρά με 17 αξιώσεις από τη Ρωσία, το οποίο διαμορφώθηκε υπό την ιδεολογική καθοδήγηση του συντονιστή των ρωσο-γερμανικών σχέσεων και βουλευτή Αντρέας Σόκενχοφ. Οι Γερμανοί νομοθέτες ενέκριναν το ψήφισμα που είχε τον χαρακτήρα «συστάσεων», και καλούσε τη Γερμανίδα καγκελάριο να θέσει ζητήματα σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Ρωσία. Η κ. Μέρκελ το έθεσε τελικά κατά τη συνάντηση της με τον πρόεδρο Πούτιν το Νοέμβριο και πολλοί μίλησαν τότε για το τέλος των «ιδιαίτερων σχέσεων» ανάμεσα στις δύο χώρες.
5. Η προεδρία της Ρωσίας στην G-20
Από την 1η Δεκεμβρίου η Ρωσία προεδρεύει για πρώτη φορά στο κλαμπ των χωρών με τις ισχυρότερες οικονομίες στον κόσμο, δηλαδή την «Ομάδα των είκοσι». Η G20 περιλαμβάνει το 90% του παγκόσμιου ΑΕΠ, το 80% του παγκόσμιου εμπορίου και τα 2/3 του πληθυσμού του πλανήτη. Στη Ρωσία προσφέρεται όχι απλά μια δυνατότητα να δείξει ότι ξέρει να διοργανώνει διασκέψεις, αλλά και μια σπουδαία ευκαιρία να ασκήσει ουσιαστική επιρροή στη διεθνή οικονομική πολιτική.
6. Ο νόμος Μαγκνίντσκι οδήγησε σε αντίποινα
Στις αρχές Σεπτεμβρίου η αμερικανική Γερουσία ψήφισε νόμο ο οποίος προβλέπει κυρώσεις κατά Ρώσων που φέρονται ότι συνέβαλαν στο θάνατο του δικηγόρου Σεργκέι Μαγκνίτσκι, σε φυλακή της Μόσχας. Η Ρωσία εξέλαβε την ενέργεια αυτή ως ανάμιξη στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας. Σε απάντηση στη λίστα Μαγκνίτσκι, οι βουλευτές της Δούμας ξεκίνησαν την επεξεργασία ενός νόμου ο οποίος μεταξύ άλλων θα απαγορεύσει στους Αμερικάνους την υιοθεσία παιδιών από τη Ρωσία. Πολιτικοί αναλυτές έκαναν λόγο για «εικόνα ψυχρού πολέμου».
7. Διευκόλυνση του ΝΑΤΟ στο Ουλιάνοβσκ
Η ρωσική κυβέρνηση από τον Ιούνιο επέτρεψε τη χρησιμοποίηση όχι μόνο του χερσαίου, αλλά και του εναέριου χώρου, της για τη μεταφορά φορτίων μέσω του Ουλιάνοβσκ, από και προς το Αφγανιστάν. Για τη Βορειοατλαντική συμμαχία, η οποία το 2012 άρχισε την απόσυρση των στρατιωτικών του δυνάμεων από το Αφγανιστάν, το γεγονός αυτό έχει μεγάλη σημασία. Στη Ρωσία, η συγκεκριμένη είδηση προκάλεσε επικρίσεις από την πλευρά των συντηρητικών στρωμάτων του πληθυσμού. Πολλοί φοβήθηκαν το άνοιγμα μιας ολοκληρωμένης βάσης του ΝΑΤΟ στην περιοχή, γι’ αυτό, ακόμη και ο Βλαντίμιρ Πούτιν υποχρεώθηκε τον περασμένο Αύγουστο να συναντηθεί με τους στρατιωτικούς που υπηρετούν στην περιοχή για να τους καθησυχάσει.
8. Η Συρία επέτεινε την ένταση
Με φόντο την ισχυρή πίεση της Δύσης προς τη Συρία, η Ρωσία κατέστη το βασικό αντίβαρο μιας στρατιωτικής επέμβασης στον εμφύλιο πόλεμο που εξελίσσεται στη χώρα της Μέσης Ανατολής. Σύμφωνα με τη ρωσική ηγεσία, η υποστήριξη της Δύσης προς τους Σύριους αντικαθεστωτικούς δεν θα οδηγήσει στον εκδημοκρατισμό της χώρας, παρά μόνο θα αποσταθεροποιήσει την περιοχή, θα λύσει τα χέρια στους τρομοκράτες και θα υπονομεύσει οριστικά την ισχύ του διεθνούς δικαίου ως προς την επίλυση συγκρούσεων που έχουν πολιτικά κίνητρα.
9. Νέοι κανόνες διαχείρισης του διαδικτύου
Η Ρωσία και η Κίνα τάχθηκαν υπέρ μιας ριζικής μεταρρύθμισης του συστήματος ελέγχου του διαδικτύου. Όπως υποστηρίζουν οι δύο χώρες, το υφιστάμενο σύστημα ρύθμισης της λειτουργίας του διαδικτυακού χώρου από ιδιωτικές αμερικανικές εταιρίες είναι ξεπερασμένο και δεν ανταποκρίνεται στις προκλήσεις του σύγχρονου ιστού. Η ρωσική αντιπροσωπεία πρότεινε να ανατεθεί η διαχείριση του διαδικτύου στον ΟΗΕ ή στη Διεθνή Ένωση Τηλεπικοινωνιών (ITU), και να παραχωρηθεί στα κράτη η δυνατότητα ανεξάρτητης διαχείρισης της τεχνικής πλευράς των επικοινωνιών.
10. Απομάκρυνση της USAID από τη Ρωσία
Μετά τη θέσπιση αυστηρότερων κριτηρίων, όσον αφορά τη χρηματοδότηση των πολιτικών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων στη ρωσική επικράτεια, η Αμερικανική Υπηρεσία για τη Διεθνή Ανάπτυξη (USAID) εγκατέλειψε τη χώρα. Μέσω αυτής της οργάνωσης οι ρωσικές ΜΚΟ λάμβαναν περίπου 100 εκατ. δολάρια ετησίως. Η αποχώρηση της USAID αποτέλεσε ένα ακόμη πεδίο έντασης ανάμεσα στη Ρωσία και τις ΗΠΑ.
11. Προσέγγιση με τη Γεωργία
Λίγο πριν από το τέλος του έτους, η Ρωσία πραγματοποίησε τις πρώτες μετά από τέσσερα χρόνια απευθείας συνομιλίες με τη νότια γείτονά της, τη Γεωργία, με την οποία είχαν διακοπεί οι διπλωματικές σχέσεις ύστερα από την ένοπλη σύγκρουση του Αυγούστου του 2008. Η έναρξη της διαπραγματευτικής διαδικασίας στάθηκε δυνατή χάρις στη νίκη της αντιπολίτευσης, στις κοινοβουλευτικές εκλογές της Γεωργίας και τη σημαντική αποδυνάμωση του προέδρου Μιχαήλ Σαακασβίλι.
12. Τουριστικά ελκυστικότερη η Ρωσία
Ο δήμαρχος της Μόσχας Σεργκέι Σομπιάνιν δήλωσε πρόσφατα, ότι οι ξένοι τουρίστες που επισκέφθηκαν το 2012 τη ρωσική πρωτεύουσα ήταν περισσότεροι από κάθε άλλη χρονιά, καθώς ξεπέρασαν τα 5 εκατομμύρια. Όπως ανέφερε, πρόκειται για αριθμό ρεκόρ στην ιστορία της πόλης. Τα στατιστικά στοιχεία για ολόκληρη τη Ρωσία δεν έχουν ακόμη δημοσιευτεί, αλλά αναμένεται ότι η χώρα θα ξεπεράσει συνολικά τον συντελεστή του 2011 κατά 15-20%.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
ΠΗΓΗ:http://www.defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου