Tὸ περιεχόμενο τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν στὰ Σχολεῖα μᾶς ἀπασχόλησε καὶ σὲ προηγούμενο ἄρθρο, ὅπου μιλήσαμε γιὰ τὸ προωθούμενο ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν, οἱ συντάκτες τοῦ ὁποίου μεθοδεύτηκε νὰ....
Γράψαμε τότε ὅτι μὲ τὸ νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν τὸ Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στὰ Γυμνάσια «γίνεται ὁμολογιακὸ ὄχι πλέον τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ἀλλὰ τῆς ἀπὸ σκοτεινὰ κέντρα προωθούμενης Πανθρησκείας».
Ἡ παρατήρηση ὅτι μὲ τέτοια μορφὴ τὸ Μάθημα προωθεῖ τὴν ἰδέα μιᾶς «Πανθρησκείας» ἴσως θὰ μποροῦσε νὰ φανεῖ ὑπερβολικὴ σὲ ὅσους δὲν ἔχουν διαβάσει τὸ περιεχόμενό του βάσει τοῦ νέου Προγράμματος Σπουδῶν. Καὶ πρέπει νὰ ὁμολογήσουμε ὅτι ἀκόμη καὶ ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, ἔχοντας ἑστιάσει τὴν προσοχή μας στὸ Γυμνάσιο, δὲν εἴχαμε συνειδητοποιήσει ἐξαρχῆς τὸ μέγεθος τῆς ἐκτροπῆς, κάτι ποὺ φαίνεται περισσότερο στὸ περιεχόμενο τοῦ Μαθήματος γιὰ τὸ Δημοτικὸ Σχολεῖο. Ὅταν τὸ συνειδητοποιήσαμε, παγώσαμε...
Διότι πολὺ περισσότερο ἀπ᾿ ὅσο στὸ Γυμνάσιο προτείνεται ἀπὸ τὸ νέο Πρόγραμμα ὁ πανθρησκειακὸς χαρακτήρας τοῦ Μαθήματος στὸ Δημοτικὸ Σχολεῖο.
Δὲν πρόκειται, ὅπως ὑποστηρίζουν, γιὰ ἀλλαγὴ τῆς προσφορᾶς του μὲ σύγχρονη μεθοδολογία. Ἔχει ἀλλάξει διαμετρικὰ ἡ κατεύθυνσή του. Τὸ Μάθημα δὲν γίνεται κὰν θρησκειολογικό· μεταβάλλεται, ὅπως σημειώσαμε, σὲ πανθρησκειακό· προωθεῖ δηλαδὴ τὴν ἰδέα μιᾶς «Παγκόσμιας Θρησκείας». Δὲν ὑπερβάλλουμε καθόλου, καὶ οἱ ἀναγνῶστες μας θὰ τὸ διαπιστώσουν εὐθὺς ἀμέσως.
Οἱ συντάκτες τοῦ Προγράμματος ἤδη ἀπὸ τὶς εἰσαγωγικὲς σκέψεις τουςσημειώνουν ὅτι: θὰ πρέπει «ἡ σχολικὴ θρησκευτικὴ ἐκπαίδευση νὰ ὑπερβεῖ πρακτικὲς μονοφωνίας καὶ ἀντιλήψεις ἀποκλειστικότητας». Γι᾿ αὐτὸ ἀποδοκιμάζουν τὴ μορφὴ ἑνὸς Μαθήματος Θρησκευτικῶν «ποὺ στοχεύει ἀποκλειστικὰ καὶ μόνο στὴν ἐξοικείωση τῶν μαθητῶν σὲ μιὰ μόνο ἰδιαίτερη θρησκευτικὴ παράδοση». Καὶ παρόλο ποὺ «γίνεται ἀποδεκτὸ ὅτι ὑπάρχουν διαφορὲς γύρω ἀπὸ τὶς θρησκεῖες ποὺ δὲν εἶναι πρὸς τὸ παρὸν εὔκολο νὰ γεφυρωθοῦν», ἐντούτοις ἀναγνωρίζουν ὅτι «οἱ θρησκεῖες εἶναι πηγὴ ἐλπίδας γιὰ σωτηρία». Μάλιστα! Ὅλες οἱ θρησκεῖες δίνουν ἐλπίδα γιὰ σωτηρία! Γι᾿ αὐτὸ καὶ προτείνουν στοὺς μαθητὲς νὰ τὶς γνωρίσουν ὅλες! Ἰσλαμισμό, Ἰουδαϊσμό, Ἰνδουϊσμό, Ταοϊσμό, Κομφουκιανισμό, Βουδισμό... Καὶ μάλιστα ὄχι μία - μία ξεχωριστά, ἀλλὰ ταυτόχρονα ἀπὸ κοινοῦ μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη, σὰν νὰ πρόκειται γιὰ μία καὶ μόνη θρησκεία! Αὐτὸ προτείνουν. Σὲ ποιούς; Στοὺς μαθητὲς τοῦ Δημοτικοῦ Σχολείου!
Μάλιστα! Δὲν διαβάσατε λάθος! Σχεδιάζουν ὅλα αὐτὰ γιὰ μαθητὲς Δημοτικοῦ!
Ὄχι Λυκείου... Δημοτικοῦ! Ἰδοὺ μιὰ ἐπιλογὴ θεμάτων τοῦ Προγράμματος:
Γ΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ.
Ἡ Κυριακὴ τῶν Χριστιανῶν: Στὸν χριστιανικὸ ναό (ἡ καμπάνα, ὁ ναός, τὰ κεριά, οἱ εἰκόνες, ὁ Σταυρός).
Τὸ Σάββατο τῶν Ἑβραίων: Στὴ συναγωγή (ραββίνος, τορά, κεριά, μενορά, κιπά, τεφιλίν).
Ἡ Παρασκευὴ τῶν Μουσουλμάνων:
Στὸ τζαμὶ ἢ τέμενος (Kοράνιο, μιναρές, μουεζίνης, χατίπης, ἰμάμης, νίψεις προσώπου, χεριῶν καὶ ποδιῶν, βγάλσιμο παπουτσιῶν, μάσμπαχ, κατεύθυνση προσευχῆς, κήρυγμα)...
Σύμβολα θρησκειῶν τοῦ κόσμου
Ὁ σταυρός, ὁ ἰχθύς, ἡ ἄμπελος, ὁ πέλεκυς, τὸ ἄστρο τοῦ Δαβίδ, ἡ Μενορά, ἡ
ἡμισέληνος, τὸ ὄνομα τοῦ Ἀλλάχ, ἡ σβάστικα (Ἰνδοϊσμός-Τζαϊνισμός), τὸ γὶν καὶ τὸ γιάνγκ, τὸ ὤμ, ὁ τροχὸς τῆς διδασκαλίας τοῦ Βούδα (ντάρμα), ὁ λωτός, τὸ σύμβολο τῆς μὴ βίας (ἀχίμζα).
Γιορτὲς θρησκειῶν τοῦ κόσμου
Μαζὶ μὲ τὶς χριστιανικές, ποὺ περιγράφονται ἐκτενέστερα:
Ρὸς Ἀσανά: Ἡ ἀρχὴ τῆς χρονιᾶς γιὰ τοὺς Ἑβραίους (σύμβολα: ρόδια, μέλι, ἕνα καινούργιο ροῦχο). Τὸ τέλος τοῦ Ramadan τῶν Μουσουλμάνων. Holi: Τὸ τέλος τοῦ χειμώνα καὶ ἡ ἀρχὴ τῆς ἄνοιξης γιὰ τοὺς Ἰνδουϊστές (φωτιές, χρωματιστὰ νερά, κόκκινη σκόνη).
Δ΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ.
Χριστιανικὲς προσευχὲς ἀπὸ Παλαιὰ καὶ Καινὴ Διαθήκη... Ἀλλὰ καί:
Προσευχὲς ἀπὸ ὅλο τὸν κόσμο
Πῶς προσεύχονται οἱ Μουσουλμάνοι
Προσευχὲς τῶν Ἑβραίων - Σεμὰ
Παγκόσμιοι τόποι προσευχῆς
Ἔθιμα προσευχῆς τῶν τριῶν μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν (π.χ. νίψη προσώπου, χαλάκι προσευχῆς Μουσουλμάνων, Μεζουζά).
Μὲ ἀφορμὴ τὸ Βάπτισμα:
Ἕνα παιδὶ βαπτίζεται στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ... Βάπτισμα καὶ Χρίσμα τῶν Ὀρθοδόξων. Βάπτισμα καὶ Χρίσμα τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν. Βάπτισμα τῶν Προτεσταντῶν... Ἀλλὰ καί:
Τελετὲς ἐνηλικίωσης σὲ θρησκεῖες τοῦ κόσμου: Μπὰρ Μιτσβά / Μπὰτ Μιτσβά.
Ἐνηλικίωση τῶν Μουσουλμάνων. Ἐνηλικίωση τῶν Ἰνδουιστῶν.
Γιορτὲς τοῦ κόσμου γεμάτες χαρὰ καὶ φῶς: Χανουκά... Diwali...
Ἱερὰ βιβλία
Ἁγία Γραφή: Τὸ ἱερὸ βιβλίο τῶν Χριστιανῶν...
Τὰ ἱερὰ βιβλία τῶν θρησκειῶν τοῦ κόσμου: Τὸ Κοράνι (Ἰσλάμ): Τὸ θέλημα τοῦ Ἀλλάχ, ὁδηγὸς γιὰ τὴ ζωὴ τῶν Μουσουλμάνων, στὴν ἀραβικὴ γλώσσα, καλλιγραφία, ἱερὸ ἀντικείμενο (τυλίγεται μὲ πολύτιμο ὕφασμα, τοποθετεῖται σὲ ὑψηλὸ ράφι, ἀγγίζεται μὲ πλυμένα χέρια).
Ἡ Τορά (Ἰουδαϊσμός): Ὁ Νόμος τοῦ Θεοῦ, στὴ Συναγωγή, ἑβραϊκὴ γλώσσα. Βέδες, Σοῦτρες, Ταό. Τὰ βιβλία τοῦ Κομφούκιου.
Τὸ ὄνομα/ὀνόματα τοῦ Θεοῦ στὰ Ἱερὰ Βιβλία τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ καὶ τοῦ Ἰσλάμ (τὰ 99 ὀνόματα).
Ε΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ.
Στὴν ἑνότητα «προχωρᾶμε μαζί: Οἱ δάσκαλοί μας ὁδηγοὶ καὶ σύντροφοι», παρουσιάζεται ὁ Ἰησοῦς ὡς δάσκαλος, συνοδοιπόρος καὶ ὁδηγός... Ἀλλὰ καί:
Μεγάλοι δάσκαλοι θρησκειῶν τοῦ κόσμου: Μωάμεθ, Κομφούκιος, Βούδας.
Τὸ ἴδιο στὴν ἑνότητα «νηστεία καὶ ἄσκηση», παρουσιάζεται ἡ χριστιανικὴ νηστεία (Σαρακοστή)... Ἀλλὰ καί:Νηστεία καὶ ἄσκηση στὶς θρησκεῖες τοῦ κόσμου: Ἰσλάμ: Ἡ νηστεία (Σάουμ) κατὰ τὸν μήνα Ramadan. Ἰουδαϊσμός:
Ta’anit (νηστεία) κατὰ τὸν ἑορτασμὸ τοῦ Yom Kippur (προσευχή, νηστεία, ἐλεημοσύνη). Ἰνδοϊσμός-Τζαϊνισμός: Ἑβδομαδιαῖες καὶ ἐτήσιες νηστεῖες, ἀποχὴ ἀπὸ τὸ κρέας, ἄσκηση - γιόγκα, ἀκραῖες μορφὲς ἄσκησης. Βουδισμός: Ἡ ἔννοια τοῦ μέτρου, ἐγκράτεια, διαλογισμὸς καὶ ἄσκηση (γιόγκα), ἀκτημοσύνη ἀσκητῶν.
Ἐπίσης παρουσιάζονται «εἰκόνες, σύμβολα Ἐκκλησίας (καράβι, σῶμα, ἄμπελος, οἰκογένεια, ποίμνιο, οἰκοδομή)»...
Ἀλλὰ καὶ προτρέπονται τὰ παιδιὰ νὰ συλλέξουν «σύμβολα ἀπὸ ἄλλες θρησκεῖες (ὁ τροχὸς τῆς ζωῆς, Μάνταλα (Ἰνδουϊσμός), γὶν καὶ γιάνγκ (Κίνα)». Νὰ βροῦν «πολλῶν εἰδῶν Μαντάλα. Ὁ κάθε μαθητὴς ἐπιλέγει ἕνα καὶ τὸ χρωματίζει ὅπως θέλει. Ἀπὸ τὸ βάθος ἀκούγεται μουσική. Ὁ καθένας ἐκφράζεται γύρω ἀπὸ τὰ χρώματα ποὺ διάλεξε, τὰ αἰσθήματά του κ.ἄ.».
ΣΤ΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ.
Παρουσιάζονται «ἅγιοι ἄνδρες καὶ γυναῖκες τῆς Χριστιανικῆς Ἐκκλησίας... Πρ. Ἠλίας, Ἁγ. Βερονίκη, ἑκατόνταρχος, Ἀββᾶς Πινούφριος, Νεομάρτυς Ἀχμέτ, Ἁγία Φιλοθέη, Μαρία Σκόπτσοβα»... Ἀλλὰ καί:
Ἅγιοι ἄνθρωποι στὶς θρησκεῖες τοῦ κόσμου: Βούδας, Κομφούκιος, Μωάμεθ, Βισνού (Κρίσνα), Δαλάι Λάμα, Γκάντι καὶ πολλὰ ἄλλα πρόσωπα, ἱστορικὰ ἢ μυθικά.
Παρουσιάζονται «θρησκευτικὲς κοινότητες ποὺ γιορτάζουν: Μαουλίντ (γενέθλια τοῦ Μωάμεθ), Πουρὶμ τῶν Ἑβραίων, Diwali τῶν Ἰνδουϊστῶν, Θρησκευτικὲς μέρες Βουδισμοῦ, Χορὸς τοῦ δράκου (Κίνα)».
Γιὰ τὴ «λατρεία στὶς θρησκεῖες» προτείνεται «ἐπίσκεψη σὲ Συναγωγή, συνομιλία μὲ ραβίνο. Συνέντευξη ἀπὸ ἕναν μουσουλμάνο».
...............................................................
Παραθέσαμε ἐδῶ ἀρκετὰ ἀπὸ τὸ πρόγραμμα γιὰ τὸ Δημοτικό, ὥστε οἱ ἀναγνῶστες μας νὰ ἀποκτήσουν σχετικὰ ἱκανὴ γνώση τοῦ περιεχομένου του.
Ἰδοὺ καὶ οἱ σημαντικότερες παρατηρήσεις μας:
1. Ρωτᾶμε: Ποιὰ παιδαγωγικὴ ἀρχὴ ἐπιβάλλει νὰ διδάσκονται τὰ παιδιὰ τοῦ Δημοτικοῦ ὅλη αὐτὴ τὴ θρησκευτικὴ Βαβέλ;
Σὲ ἐπιστολή της πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπο καὶ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο ἡ Ἕνωση Θεολόγων Βορείου Ἑλλάδος τονίζει ὅτι «σύμφωνα μὲ στοιχειώδεις ἀρχὲς παιδαγωγικῆς, ποὺ ὑποστηρίζουν μεγάλοι παιδαγωγοί, ὅπως ὁ Piaget, ὁ Bruner, ὁ Vygotsky, ὁ Αusubel κ.ἄ, τὰ παιδιὰ αὐτῆς τῆς ἡλικίας δὲν μποροῦν νὰ ἀντιληφθοῦν... τοὺς ὅρους, τὸ περιεχόμενο καὶ τὴ διδασκαλία τόσων ἄλλων θρησκειῶν ταυτόχρονα, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ὁδηγοῦνται σὲ θρησκευτικὴ σύγχυση καὶ συν ακόλουθα σὲ θρησκευτικὸ μηδενισμό». Ἀπαντώντας στὴν ἀσαφὴ σὲ πολλὰ σημεῖα εἰσήγηση τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἀλεξανδρουπόλεως στὴν Ἱερὰ Σύνοδο ἡ δασκάλα Εὐαγγελία Παπανικολάου γράφει: «Ποιὰ μάνα θὰ ἔδινε στὰ παιδιά της 5 διαφορετικὰ γάλατα ταυτόχρονα;». Ἕνα μόνο δὲν ἐπεσήμανε ἡ ἀξιέπαινη ἐκπαιδευτικός· ὅτι δὲν πρόκειται ἁπλῶς γιὰ 5 διαφορετικὰ γάλατα· ἕνα εἶναι τὸ ὑγιὲς γάλα· ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι χαλασμένα... δηλητήρια εἶναι!
2. Ἕνα ἀπὸ τὰ ψευδοεπιχειρήματα ποὺ κυκλοφοροῦν τεχνηέντως οἱ συντάκτες τοῦ Προγράμματος εἶναι ὅτι δίνουν αὐτὸν τὸν χαρακτήρα στὸ Μάθημα γιὰ νὰ μπορέσει νὰ παραμείνει ὑποχρεωτικό. Αὐτὸ ὅμως τὸ θέμα ἀφορᾶ τὸ Μάθημα στὸ Λύκειο καὶ τὸ Γυμνάσιο. Γιατί λοιπὸν τὸ προσφέρουν μὲ τέτοια μορφὴ κατεξοχὴν στὸ Δημοτικό;
3. Ἀκόμη κι ἂν ὑποτεθεῖ ὅτι ἦταν ὑποχρεωμένοι νὰ διδάξουν καὶ ἄλλες θρησκεῖες, γιατί αὐτὸ δὲν τὸ κάνουν σὲ ξεχωριστὲς ἑνότητες ἀλλὰ συγχωνεύουν τὰ θέματα, φτάνοντας στὸ σημεῖο νὰ ὁμιλοῦν γιὰ ἱερὲς ἡμέρες, ἱερὲς Γραφὲς καὶ ἁγίους ὅλων τῶν θρησκειῶν; Δὲν εἶναι ἀπροκάλυπτος συγκρητισμὸς αὐτὸ τὸ πράγμα; Καὶ δὲν εἶναι προετοιμασία τῶν παιδιῶν γιὰ ἀποδοχὴ μιᾶς Πανθρησκείας; Καὶ ποῦ; Στὴν κατεξοχὴν Ὀρθόδοξη χώρα, τὴν Ἑλλάδα!
4. Ὀφείλουμε νὰ χρησιμοποιήσουμε γλώσσα εἰλικρινείας. Ἡ συντακτικὴ ὁμάδα τοῦ Προγράμματος ὁμολογεῖ ρητὰ ὅτι ἐπιχειρεῖ νὰ μεταφέρει τὸ πνεῦμα τῆς θεολογίας τοῦ ᾿60 στὸ Σχολεῖο. Ἡ λεγόμενη θεολογία τοῦ ᾿60 εἶναι ἐκείνη ποὺ κατήγγειλε τὴν πρὸ τοῦ ᾿60 θεολογία ὡς ἐπηρεασμένη ἀπὸ τὸ δυτικὸ Σχολαστικισμὸ καὶ ὅτι ἐπὶ αἰῶνες βρισκόταν σὲ «βαβυλώνια αἰχμαλωσία» στὸν δυτικὸ τρόπο σκέψεως. Αὐτὸ εἶναι μεγάλο θέμα καὶ συζητήσιμο. Δὲν εἶναι ὅμως τραγικὸ οἱ αὐστηροὶ εἰσαγγελεῖς τοῦ ἀντιδυτικισμοῦ νὰ ἔρχονται τώρα ὄχι ἁπλῶς νὰ αἰχμαλωτίζουν ἀλλὰ κυριολεκτικὰ νὰ καταστρέφουν τὴν Ὀρθόδοξη θεολογία μέσα στὴ χοάνη τοῦ ἀνατολικοῦ δαιμονισμοῦ καὶ τῆς Πανθρησκείας; Δὲν εἶναι αὐτὸ τραγικὴ ἔκπτωση;
Στὴν ἐπιστολή της πρὸς τὴ Σύνοδο ἡ Ἕνωση Θεολόγων Βορείου Ἑλλάδος τονίζει ὅτι μὲ αὐτὸ τὸ Πρόγραμμα τὸ Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ὁδηγεῖται «σὲ ὀλέθριες ἀτραπούς». Καὶ ἐπιλέγει: «Ἡ κατάσταση εἶναι κρίσιμη. Οἱ Θεολόγοι μὲ ὅλα αὐτὰ τὰ δεδομένα εἶναι διασπασμένοι καὶ σὲ ἐμπόλεμη κατάσταση μεταξύ τους. Φτάσαμε στὸ σημεῖο νὰ ἀμυνόμαστε ὄχι ἔναντι ἐκείνων ποὺ ἀπὸ ἰ εολογικὲς ἢ κομματικὲς ἀφετηρίες ἀμφισβητοῦν τὴν πίστη καὶ τὴν παράδοσή μας, οὔτε ἔναντι τῆς ἐκκοσμίκευσης καὶ τοῦ σχετικισμοῦ τῆς μετανεωτερικότητας, ποὺ ἀμφισβητεῖ τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν παράδοση, ἀλλὰ ἔναντι συναδέλφων Θεολόγων!». Ἀντίστοιχα καὶ ἡ Πανελλήνια Ἕνωση Θεολόγων μὲ πλῆθος ἐνεργειῶν προσπαθεῖ νὰ σταματήσει τὸ ἐγχείρημα.
Ἐν ὀνόματι τοῦ ἐν Τριάδι μόνου ἀληθινοῦ Θεοῦ, ἐν ὀνόματι τοῦ ζῶντος Χριστοῦ, ποὺ εἶναι ἡ μόνη ἀλήθεια, τὸ Α καὶ τὸ Ω, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος τῶν πάντων, καλοῦμε ὅλους σὲ ἐγρήγορση. Ἐλπίζουμε ὅτι ἡ Ἱερὰ Σύνοδος θὰ ἐπέμβει καίρια. Ὅμως εἶναι καὶ χρέος ὅλων μας νὰ ἐνεργοποιηθοῦμε.
Οἱ γονεῖς νὰ ἀντιδράσουν πρὸς κάθε κατεύθυνση. Εἶναι δική τους κυρίως εὐθύνη ἡ μόρφωση τῶν παιδιῶν τους καὶ μάλιστα ἡ διδασκαλία τῆς πίστεως. Οἱ Θεολόγοι πρέπει νὰ κηρύξουν ἐπανάσταση!
Ὅλοι μας νὰ ξυπνήσουμε καὶ νὰ κινηθοῦμε. Λέμε ἰδιαιτέρως στοὺς συναδέλφους τοῦ «ΚΑΙΡΟΥ» πὼς εἶναι καιρὸς νὰ συνέλθουν. Διαφορετικὰ τὸ αἷμα τῶν ψυχῶν τῶν ἀθώων παιδιῶν θὰ τὸ ζητήσει ὁ Θεὸς ἀπὸ τὰ χέρια μας.
«Ο ΣΩΤΗΡ» 15-7-2012hellas-orthodoxy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου