Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2017

ΣΥΓΚΛΟΝΙΖΕΙ Ο ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΡΔΑΒΕΛΛΑΣ: «Ήρθαν στιγμές που φοβήθηκα για τη ζωή μου»

-->
Ο γνωστός δημοσιογράφος δίνει μια κατάθεση ψυχής.
Ο Κώστας Χαρδαβέλας παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα Spirto και μίλησε για τη μάχη του με τον καρκίνο και πώς ένιωθε την περίοδο εκείνη.
Υπήρξαν στιγμές που φοβήθηκες;
Όποιος άνθρωπος βρέθηκε στη θέση μου και πει ότι δεν φοβήθηκε, λέει ψέματα! Βεβαίως και φοβήθηκα, αλλά έμαθα να διαχειρίζομαι αυτόν τον φόβο. Αυτό είναι το θέμα. Ο φόβος υπάρχει και όποιος πει το αντίθετο είναι παράφρων και δεν ξέρει τι του γίνεται. Αυτό που έχει σημασία είναι να μη μας καταβάλλει ο φόβος. Ναι. φοβόμαστε, αλλά διαχειριζόμαστε αυτόν τον φόβο και παλεύουμε, ελπίζοντας στο καλύτερο, στη νίκη. Ήρθαν στιγμές που φοβήθηκα, γιατί πέρασα δύσκολες ώρες σε αυτήν την πορεία. Ειδικά όταν τον Αύγουστο του 2009 έπειτα από σκληρές θεραπείες κατέρρευσε όλο μου το ανοσοποιητικό σύστημα. Ήμουν μεταξύ ζωής και θανάτου. Κρύωνα με το παραμικρό και με έτρεχαν στην εντατική, όπου υπήρχε περίπτωση να πεθάνω από ένα απλό κρύωμα. Άρα υπήρχαν στιγμές που φοβήθηκα, αλλά κι εκείνες τις στιγμές ήξερα να διαχειριστώ τον φόβο μου και χωρίς βοήθεια. Δεν ζήτησα ποτέ τη βοήθεια ψυχολόγων και ψυχοθεραπευτών. Είναι καθαρά εγκεφαλικό θέμα και θέμα επιβίωσης. Εξαρτάται από το πόσο έχει προχωρήσει η επιστήμη, πόσο σε Βοηθούν οι γιατροί και πόσο εσύ θέλεις να ζήσεις. Όλο αυτό το πράγμα είναι ουσιαστικά μια ψυχοθεραπεία. Γι’ αυτό λέω “Βάλτε την ψυχή σας μπροστά και παλέψτε το θηρίο γιατί μπορείτε να το νικήσετε”» .
Σίγουρα, δεν θα μπορούσα να παραλείψω να αναφερθώ και στη σύζυγο σου, τη Μαρία, που με τόση στωικότητα και αξιοπρέπεια διαχειρίστηκε όλη αυτήν την κατάσταση…
Όντως, έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο. Είναι αυτό που λένε και οι γιατροί ότι ο άνθρωποι μας και η οικογένειά μας παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο, γιατί εγώ δεν εισέπραττα από τη Μαρία ούτε πανικό ούτε τι κακό μας Βρήκε, ούτε είμαστε χαμένοι από χέρι ούτε σε λυπάμαι και στενοχωριέμαι. Ήταν ένας άνθρωπος δίπλα μου πολύ δυνατός, πολύ ψύχραιμος, μου έλεγε και μου έδειχνε ότι μαζί παλεύουμε και αυτό με βοηθούσε πάρα πολύ ψυχολογικά. Δεν είχα δηλαδή στο σπίτι την ατμόσφαιρα ότι συμβαίνει κάτι τραγικό και χανόμαστε. Ήταν μια δύσκολη, καθημερινή μάχη.

Related Posts :



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου