Μέχρι και μία γιαγιά που περπατούσε με πι σε ένα δρόμο του Φαλήρου, μόλις με είδε (είναι και αυτή η ρημάδα η αναγνωρισιμότητα λόγω τηλεόρασης), με άρπαξε από το χέρι και μου έκανε αυτή την εφιαλτική για μένα ερώτηση: «Τι να ψηφίσω κύριε Κώστα;».
Ήθελα να της απαντήσω να ψηφίσει τον Άγιο Πέτρο για να της δώσει μια καλή θέση στον παράδεισο, αλλά προτίμησα το παραδοσιακό και πατριωτικό: «Ότι λέει η καρδιά σας για τη σωτηρία της Ελλάδας».
Δεν ξέρω τι να ψηφίσετε και φυσικά δεν θα σας πω τι να ψηφίσετε -γιατί τελικά ποιος είμαι εγώ που μπορεί να έχει τη σοφή απάντηση.
Εκείνο όμως που ξέρω είναι ότι πολλοί έχουν μία θάλασσα σκέψεων στο μυαλό τους, απόψεων, συμβουλών, πληροφοριών για τα κόμματα που ζητάνε την ψήφο μας και τις τελικές θέσεις τους μπροστά στους εκβιασμούς και τις απειλές της Ευρώπης και του ΔΝΤ.
Είκοσι μέρες πριν τις εκλογές, μόνο το ΚΚΕ έχει ξεκάθαρη θέση στα πράγματα. Δεν συμμετέχει σε κυβέρνηση, δεν συζητάει για παραμονή στο ευρώ, θέλει να βγει η Ελλάδα από τη Ε.Ε. Αυτό και αν σας αρέσει.
Όλοι οι άλλοι πολιτικοί μας γίγαντες δεν ξεκαθαρίζουν την κατάσταση για τις 18 του Ιούνη.
Θα συνεργαστούν και με ποιους για κυβέρνηση; Με ποιους όρους; Με ποιες κόκκινες γραμμές για την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου;
Και το χειρότερο απ' όλα είναι ότι το αλαλούμ σε θέσεις και απόψεις των κομμάτων κορυφώνεται όσο πλησιάζουμε στις εκλογές.
Γιατί οι κομματικοί εγκέφαλοι βλέπουν τι περνάει στον κόσμο αλλά και τι δεν του αρέσει να ακούει και ανάλογα επανακαθορίζουν τις προεκλογικές τους εξαγγελίες.
Ακόμα περιμένουμε τις μεγάλες αλήθειες τους. Και μέχρι να μας τις πουν, εγώ θα ζω πάντα με τον εφιάλτη μιας γιαγιάς με πι να με κυνηγάει στο Φάληρο για να με ρωτήσει: «Τι να ψηφίσω κύριε Κώστα μου;».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου